ยางลบเคยคิดว่าตัวเองไม่มีค่า เพราะมันทำหน้าที่เพียงแค่ลบสิ่งที่ผิดพลาดออกไป แต่เมื่อดินสอช่วยให้มันเห็นความสำคัญของสิ่งที่มันทำ ยางลบก็เริ่มตระหนักว่ามันช่วยให้คนเรียนรู้และปรับปรุงตัวเอง นิทานเรื่องนี้สอนให้เราเห็นคุณค่าในตัวเอง เพราะทุกคนล้วนมีบทบาทที่สำคัญในแบบของตัวเอง

หมากับไก่เป็นเพื่อนรักกันมานาน วันหนึ่ง สัตว์ทั้งสองเดินทางไปด้วยกัน เมื่อค่ำลงจึงแวะพักแรมที่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ไก่บินขึ้นไปนอนบนกิ่งไม้ ส่วนหมานอนที่โคนต้อนไม้ เมื่อฟ้าสางไก่ก็โก่งคอขันรับอรุณเป็นกิจวัตรอย่างเช่นทุกวัน

นกยูงสร้างรังจากไหมทองเพราะต้องการความสวยงาม แต่เมื่อพายุมา รังของมันกลับพังลงอย่างง่ายดาย ส่วนนกกระจอกที่เลือกฟางธรรมดามาสร้างรัง กลับอยู่รอดได้ นิทานเรื่องนี้สอนว่า อย่าเลือกสิ่งใดเพียงเพราะรูปลักษณ์ภายนอก จงให้ความสำคัญกับคุณค่าที่แท้จริงและความมั่นคงของสิ่งนั้น

นัทมักไม่เชื่อฟังคำสอนของแม่ วันหนึ่งเมื่อเขาไม่ฟังคำเตือนเรื่องการกลับบ้านก่อนค่ำ นัทพบว่าตัวเองหลงทางและนึกเสียใจที่ไม่เชื่อฟังแม่ หลังจากที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์นี้ นัทตั้งใจฟังคำสอนของแม่มากขึ้น เพราะรู้ว่าคำสอนนั้นมาจากความห่วงใย

หนูเมืองเดินทางไปค้นหาหีบสมบัติในถ้ำ แต่กลับพบเพียงความผิดหวังและความอันตราย ค้างคาวช่วยสอนให้มันเห็นว่าความสุขที่แท้จริงคือการรู้จักพอใจในสิ่งที่มี นิทานเรื่องนี้สอนว่า ความโลภอาจทำให้เราละเลยสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต

มายด์มักจะช่วยเหลือคุณยายสมในหมู่บ้าน ขณะที่ต้าสงสัยว่าเธอทำไปเพื่ออะไร เมื่อวันหนึ่งเขาลองช่วยคุณยาย เขาได้สัมผัสถึงความสุขจากการช่วยเหลือและเริ่มมองการทำดีในมุมใหม่ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความสุขจากการช่วยเหลือเป็นสิ่งที่ทำให้หัวใจอบอุ่นโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน

มดจะขนอาหารมาเตรียมไว้ให้พร้อมก่อนที่ฤดูหนาวจะมาถึงเพื่อให้มีอาหารกินตลอดหน้าหนาวและเตือนให้ตั้กแตนเก็บอาหารไว้บ้างแต่ตั๊กแตนกลับคิดว่าพวกตนมีเสบียงเพียงพอแล้วไม่ต้องหาเพิ่มเติมอีก

ณ หมู่บ้านในแถบชนบทที่มีการทำนาและไร่ทำสวนเป็นอาชีพหลัก นาข้าวสีทองถูกเก็บเกี่ยวไปบ้างแล้ว ซึ่งชาวบ้านจะนำข้าวเปลือกไปเก็บไว้ในยุ้งเพื่อกิน ขาย หรือแม้แต่เก็บไว้เพื่อทำพันธุ์ในฤดูกาลหน้า

ในทุ่งหญ้าสีเขียวขจีสวยงาม เด็กชายคนหนึ่งกำลังเลี้ยงแกะฝูงใหญ่ เขานั่งแบบนี้อยู่เป็นประจำ วันหนึ่ง เขาได้นั่งเฝ้ามองแกะที่อยู่กลางทุ่งทุกวัน ๆ เด็กเลี้ยงแกะไม่มีอะไรทำ เกิดความเบื่อหน่าย จึงคิดจะเล่นอะไรบางอย่างและคิดที่จะแกล้งชาวบ้าน พอคิดอย่างนั้น เขาจึงวิ่งหน้าตาตื่นเข้าไปในหมู่บ้านพร้อมตะโกนออกไปดังลั่นว่า

บอย เจ้าของร้านอาหารเล็ก ๆ ช่วยเหลือแชมป์ เด็กชายที่ไม่มีเงินซื้อข้าว โดยให้เขาทานข้าวฟรี บอยรู้สึกดีที่ได้ช่วยเหลือแชมป์ และเขาก็เข้าใจว่า การให้ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งของหรือเงินทอง แต่เป็นการให้ความช่วยเหลือและการดูแลกันในยามที่มีความจำเป็น

ปูและงูเป็นเพื่อนรักกัน แต่เมื่อปูรู้สึกหงุดหงิดกับการเลื้อยคดเคี้ยวของงู จึงพยายามบังคับให้งูเดินตรง แต่เมื่องูไม่ยอมทำตาม ปูก็หนีบงูจนตาย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วที่ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง ได้มีหมาป่าตัวหนึ่ง มันเดินทางเข้ามาในป่าใหญ่จนมาถึงลำธารเจ้าหมาป่ามองเห็นลูกแกะตัวหนึ่ง ลูกแกะตัวนั้นมันกำลังก้มดื่มน้ำอยู่ที่ปลายลำธาร