กบลังเลที่จะกระโดดลงไปบนใบบัวเพราะกลัวความล้มเหลว แต่เมื่อมันรวบรวมความกล้า มันพบว่ามันสามารถทำได้ นิทานเรื่องนี้สอนว่า การเอาชนะความกลัวและลองทำสิ่งใหม่ ๆ อาจนำไปสู่ประสบการณ์ที่มีค่าและความสำเร็จที่ไม่คาดคิด

น้องฟ้าที่เคยมองว่าการแยกขยะเป็นเรื่องยุ่งยาก ได้เรียนรู้ความสำคัญของการแยกขยะจากน้องวินและคุณครูสมคิด เธอเริ่มเปลี่ยนนิสัยและช่วยชุมชนให้สะอาดขึ้น นิทานเรื่องนี้สอนให้เด็ก ๆ เห็นถึงความสำคัญของการแยกขยะเพื่อรักษาสิ่งแวดล้อมและใช้ทรัพยากรอย่างยั่งยืน

เอื้อยสูญเสียแม่ไปและต้องอยู่กับแม่เลี้ยงใจร้าย แต่ได้พบปลาบู่ทองที่แท้จริงคือแม่ของเธอที่กลับชาติมาเกิดเพื่อคอยช่วยเหลือ เอื้อยพึ่งพาปลาบู่ทองจนแม่เลี้ยงรู้และฆ่าปลาบู่ ไม่ว่าจะเกิดใหม่ชาติไหนก็ถูกแม่เลี้ยงกำจัดทิ้ง แม้จะถูกแม่เลี้ยงขัดขวาง เธอยังอดทน จนความจริงถูกเปิดเผยและเธอได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

ลูกเป็ดที่เคยกลัวแม้แต่เงาของกิ่งไม้ ได้เรียนรู้จากเป็ดแม่ว่า ความกล้าหาญคือการลงมือทำแม้ในเวลาที่กลัว หากไม่ลองสู้ ก็ไม่มีวันพัฒนา นิทานเรื่องนี้สอนให้เรากล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า และอย่าปล่อยให้ความกลัวปิดโอกาสในชีวิตของเราเอง

แมวพยายามเร่งเวลาของนาฬิกาทราย แต่ก็พบว่ามันไม่สามารถเร่งได้ นาฬิกาทรายสอนให้มันเข้าใจว่า เวลาเป็นสิ่งที่ควรปล่อยให้ดำเนินไปตามธรรมชาติ และควรใช้ทุกช่วงเวลาอย่างคุ้มค่า นิทานเรื่องนี้สอนว่า เวลาเป็นทรัพยากรที่สำคัญที่สุดในชีวิต จงใช้มันอย่างฉลาดและไม่เปล่าประโยชน์

ก้อนหินที่เคยคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งที่สุดกลับถูกหยดน้ำเล็ก ๆ ค่อย ๆ กัดเซาะจนเป็นร่องลึก นิทานเรื่องนี้สอนว่า ความสม่ำเสมอและความพากเพียรสามารถสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ได้ แม้แต่สิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังไม่อาจต้านทานพลังของความพยายามที่ต่อเนื่องได้

ณ บ้านหลังหนึ่งในแถบชนบทที่มีการเลี้ยงไก่เพื่อที่จะสามรถนำไข่ไก่ไปขาย หรือนำมาทำเป็นอาหารได้ และเช้าวันหนึ่ง ขณะที่แม่ไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดินอย่างเช่นทุกวัน แต่มันก็เขี่ยไปเจอบางสิ่งบางอย่างที่ส่องแสงประกายวิบวับอยู่ที่พื้น

ลูกนกผู้ใจร้อนอยากบินไปให้ไกล ได้ฟังเรื่องราวของเต่าชราที่เคยผ่านผิดพลาดในชีวิต ทำให้มันเข้าใจว่า ทุกความล้มเหลวสอนอะไรเราได้ และวันพรุ่งนี้คือโอกาสใหม่เสมอ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่ากลัวอดีต แต่อย่าปล่อยให้อนาคตหลุดมือไปเพราะความกลัว

กระต่ายผู้หลงตัวเองท้าเต่าผู้เดินช้า ๆ วิ่งแข่ง โดยกระต่ายมั่นใจว่าจะชนะ แต่เมื่อมันหยุดพักเพราะคิดว่าเต่าไม่ทัน มันก็แพ้ไปในที่สุด เต่าใช้ความพยายามและไม่ยอมแพ้จนไปถึงเส้นชัยเป็นผู้ชนะ

ต้นเป็นเด็กหนุ่มที่มีความฝันอยากเป็นศิลปิน แต่ถูกพ่อแม่และเพื่อนบางคนดูถูกว่าไม่มีอนาคต จนกระทั่งเขาได้รับแรงบันดาลใจจากครูศิลปะและลุงชาญ ทำให้เขาตัดสินใจเดินตามความฝัน แม้จะเจออุปสรรค แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ สุดท้ายต้นประสบความสำเร็จและพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า ไม่มีใครสามารถกำหนดเส้นทางชีวิตของเราได้ นอกจากตัวเราเอง

ลมหนาวพยายามโน้มน้าวให้หนูนาหยุดสะสมอาหารและสนุกกับการเล่น แต่หนูนาไม่ฟังและมุ่งมั่นเตรียมตัวสำหรับฤดูหนาว เมื่อหิมะตกหนัก หนูนาที่มีอาหารสะสมอยู่ในรังก็อยู่รอดได้อย่างสบาย ในขณะที่สัตว์อื่นประสบความลำบาก นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการเตรียมตัวและวางแผนล่วงหน้าเป็นสิ่งสำคัญในชีวิต

ช้างน้อยพยายามหยุดแม่น้ำ เพราะอยากให้ทุกอย่างเป็นอย่างที่มันหวัง แต่เมื่อได้เรียนรู้จากพ่อช้าง มันจึงเข้าใจว่า สิ่งที่ควบคุมไม่ได้ ควรปล่อยไป แล้วหันมาใช้เวลาทำสิ่งที่ดีกับใจเราดีกว่า นิทานเรื่องนี้สอนว่า การยอมรับ และปล่อยวางในสิ่งที่เกินควบคุม คือการรักตัวเองอย่างแท้จริง