นกฮูกเฒ่าผู้เคยเก่ง

นกฮูกเฒ่าผู้เคยเก่ง

นกฮูกเฒ่าเคยเป็นนักล่าที่เก่งกาจ แต่เมื่อหยุดใช้งานนานเข้า มันกลับรู้สึกว่าไม่เก่งเหมือนเดิม แต่เมื่อนกน้อยมาช่วยเตือนสติ มันจึงได้เรียนรู้ว่า หากไม่ล้มเลิกและฝึกฝนต่อไป ความสามารถเดิมก็จะกลับมาได้ นิทานเรื่องนี้สอนว่า อย่าหยุดใช้ความสามารถของตนเอง เพราะยิ่งปล่อยนาน ก็ยิ่งเลือนหายไป

1603 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ณ ป่าลึกแห่งหนึ่ง ที่ยอดไม้สูงชันมีรังของนกฮูกเฒ่าอาศัยอยู่ นกฮูกตัวนี้เคยเป็นนักล่าที่เก่งที่สุดในป่า มันเคยโบยบินในยามค่ำคืนอย่างสง่างามและจับเหยื่อได้ทุกครั้งที่ออกล่า แต่กาลเวลาผ่านไป นกฮูกเฒ่ากลับนั่งนิ่งอยู่ในรังของมัน ไม่ออกล่าเหมือนเมื่อก่อน เพราะรู้สึกเหนื่อยล้าและคิดว่าตัวเองแก่เกินไปแล้ว
เช้าวันหนึ่ง นกน้อยตัวหนึ่งบินมาหานกฮูกเฒ่า เพราะได้ยินจากสัตว์ตัวอื่นว่ามันเคยเก่งมาก จึงอยากจะมาชื่นชมให้เห็นกับตาตัวเอง
พ่อช้าง
นกน้อย

ท่านนกฮูก! ข้าได้ยินว่าท่านเคยเป็นนักล่าที่ยอดเยี่ยมที่สุดในป่า จริงหรือเปล่าครับ

นกฮูกเฒ่าหันมามองนกน้อยด้วยสายตาเศร้า ๆ
ลูกช้าง
นกฮูกเฒ่า

ใช่แล้ว... แต่ตอนนี้ ข้าแก่และเหนื่อยเกินไป ข้าหยุดล่ามานานแล้ว

พ่อช้าง
นกน้อย

แต่ท่านยังดูแข็งแรงนะ! ทำไมถึงหยุดล่าล่ะครับ

ลูกช้าง
นกฮูกเฒ่า

ข้ารู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอขึ้น บินไม่คล่องเหมือนเดิม ข้าก็เลยไม่ออกไปไหนอีก

นกน้อยนิ่งคิดแล้วพูดขึ้นอย่างมั่นใจ
พ่อช้าง
นกน้อย

แต่ถ้าท่านลองบินดูอีกครั้งล่ะครับ? อาจจะช้าไปบ้าง แต่ถ้าฝึกทุกวัน ท่านก็อาจกลับมาเก่งเหมือนเดิมก็ได้นะ!

นกฮูกเฒ่าหันไปมองท้องฟ้ายามค่ำคืน ความรู้สึกเก่า ๆ เริ่มหวนคืน มันสูดหายใจลึก ๆ แล้วกางปีกออก
ลูกช้าง
นกฮูกเฒ่า

ข้าจะลองอีกครั้งก็แล้วกัน...

มันกระพือปีกอย่างช้า ๆ ออกบินจากรัง แต่ทว่ามันบินเซไปเล็กน้อยในตอนแรก นกน้อยบินตามหลัง ส่งเสียงเชียร์
พ่อช้าง
นกน้อย

เยี่ยมไปเลย! ท่านทำได้!

เมื่อเริ่มปรับตัวได้ นกฮูกเฒ่าก็เริ่มบินได้มั่นคงขึ้น มันโผบินลัดเลาะต้นไม้สูง และในที่สุดก็บินโฉบลงจับหนูตัวหนึ่งได้สำเร็จ
ลูกช้าง
นกฮูกเฒ่า

ข้าทำได้! ข้าไม่คิดเลยว่าข้ายังทำได้!

พ่อช้าง
นกน้อย

เห็นไหมครับ! ความสามารถของท่านยังอยู่ เพียงแต่ต้องกลับมาใช้มันอีกครั้ง

ตั้งแต่นั้นมา นกฮูกเฒ่าก็กลับมาฝึกบินทุกคืน แม้จะไม่คล่องแคล่วเหมือนตอนหนุ่ม แต่ทุกวันมันก็รู้สึกมีชีวิตชีวาและภาคภูมิใจในตัวเอง
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความสามารถที่มี หากไม่ได้ใช้ก็จะเลือนรางไปเรื่อย ๆ อย่าปล่อยให้ทักษะและพรสวรรค์ที่เรามีหลับไหล จงใช้มันให้เต็มที่และพัฒนาต่อไปเสมอ”