เจ้ามานั่งทำอะไรตรงนี้ล่ะ? เห็นดูท่าทางไม่ค่อยดีเลย
ข้าได้ยินพวกนั้นพูดถึงข้า พวกเขาบอกว่าข้าอ่อนแอ
ข้า… ข้าไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วข้าเก่งจริงไหม
เจ้ารู้ไหม? ในป่านี้มีเสียงมากมาย ทั้งเสียงลม เสียงน้ำไหล เสียงนก เสียงใบไม้…
บ้างเสียงไพเราะ บ้างเสียงน่ารำคาญ แต่เรามีสิทธิ์เลือกฟัง หรือปล่อยผ่านไป
เสียงลือที่พวกนั้นพูด… ไม่ต่างจาก ‘ขยะ’ ที่ถูกปล่อยออกจากปากคนอื่น
หากเจ้าเก็บมันมาใส่ใจ ก็เหมือนเจ้ากำลังแบกขยะไว้เต็มหัวใจ
ทำไมไม่ปล่อยให้ลมพัดผ่านไปล่ะ?
จริงด้วย… ข้าไม่ควรแบกสิ่งที่คนอื่นพูดมาไว้กับตัว ข้ารู้ตัวดีที่สุดว่า ข้าตั้งใจและพยายามเต็มที่แล้ว
ใช่แล้ว เจ้าทำดีที่สุดแล้ว อย่าให้ขยะจากปากใครมาอยู่ในใจเจ้าเลย