หมีกับผึ้ง

หมีกับผึ้ง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ป่าใหญ่ที่มีสัตว์ป่ามากมายอาศัยอยู่ มีหมีตัวหนึ่งเดินหาอาหารกิน ซึ่งหมีชื่นชอบผลไม้เป็นชีวิตจิตใจ หากได้พบกับต้นเบอร์รี่ มันจะกินจนเกลี้ยงไม่ให้เหลือ แต่วันนี้เบอร์รี่ที่มันชื่นชอบหมดเสียแล้ว มันจึงต้องเดินหาอาหารต่อไปจนได้มาพบกับรังผึ้งรวงใหญ่

แนะนำตัวละคร
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ป่าใหญ่ที่มีสัตว์ป่ามากมายอาศัยอยู่ มีหมีตัวหนึ่งเดินหาอาหารกิน ซึ่งหมีชื่นชอบผลไม้เป็นชีวิตจิตใจ หากได้พบกับต้นเบอร์รี่ มันจะกินจนเกลี้ยงไม่ให้เหลือ แต่วันนี้เบอร์รี่ที่มันชื่นชอบหมดเสียแล้ว มันจึงต้องเดินหาอาหารต่อไปจนได้มาพบกับรังผึ้งรวงใหญ่ 
หมี
หมี

รังผึ้งรวงใหญ่เสียจริง แถมยังกลิ่นหอมมากอีกด้วย หากข้าได้กินน้ำผึ้ง ข้าคงอิ่มไปอีกนาน

น้ำผึ้งรวงใหญ่ส่งกลิ่นที่หอมหวาน เจ้าหมียิ่งรู้สึกหิว มันจึงรีบดึงรังผึ้งลงมากินอย่างเอร็ดอร่อย แต่ทว่า การกระทำของมันทำให้ฝูงผึ้งโมโหมาก จึงบินฮือเข้ารุมต่อยเจ้าหมีทันที
ผึ้งตัวที่ 1
ผึ้งตัวที่ 1

หยุดนะ!! นี่มันรังของพวกข้า เจ้าบังอาจมาทำลายรังที่พวกข้าสร้างมาได้อย่างไรกัน!

ผึ้งตัวที่ 1
ผึ้งตัวที่ 1

ออกไปให้พ้นเจ้าหมีตะกละ!

หมี
หมี

พวกเจ้าพูดมากน่ารำคาญ ออกไปให้พ้น ๆ ถ้าพวกเจ้าไม่อยากโดนข้ากินเข้าไปด้วย

เหล่าผึ้งต่างโมโหมากขึ้น จึงพยายามที่จะต่อยเจ้าหมีแต่เหล็กในผึ้งไม่อาจทิ่มทะลุขนหนาฟูของเจ้าหมีเข้าไปได้เลย ฝูงผึ้งจึงวางแผนปรึกษากันใหม่ ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
ผึ้งตัวที่ 1
ผึ้งตัวที่ 1

พวกเราทำอะไรเจ้าหมีตะกละนี่ไม่ได้เลย ขนของมันหนาฟูมาก เราจะทำอย่างไรกันดี

ผึ้งตัวที่ 2
ผึ้งตัวที่ 2

เราต้องหาจุดอ่อนของเจ้าหมีตัวนี้

ผึ้งตัวที่ 1
ผึ้งตัวที่ 1

ตรงไหนกันล่ะที่เป็นจุดอ่อน

ผึ้งตัวที่ 2
ผึ้งตัวที่ 2

ก็ตรงหน้าเจ้าหมีนั่นไง เพราะบริเวณนั้นไม่มีขนหนาปกคลุม

เมื่อการวางแผนเสร็จสิ้นแล้ว ฝูงผึ้งก็บินกรูเข้าต่อยที่ใบหน้าของหมีอย่างพร้อมเพรียง  เจ้าหมีโดนผึ้งรุมต่อยจนหน้าตาบวมเป่ง  ร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดและต้องวิ่งหนีไปในที่สุด
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ผู้ที่ทำร้ายผู้อื่นย่อมได้รับการลงโทษเช่นกัน”

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาจิ้งจอกตัวหนึ่งมันได้เดินอย่างซุ่มซ่ามและพลัดตกลงไปในบ่อน้ำที่ดูแล้วลึกมาก มันพยายามที่จะตะเกียดตะกายตัวเองเพื่อที่จะเอื้อมให้ถึงและดันตัวมันเองออกมาให้ได้

ณ กระท่อมเล็กๆท้ายหมู่บ้านแห่งหนึ่งได้มีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ครอบครัวนี้มีสมาชิกทั้งหมด 4 คนประกอบไปด้วย พ่อ ลูกชายคนโต ลูกชายคนกลาง และ ลูกชายคนเล็ก วันหนึ่งพ่อของพวกเขาได้ล้มป่วยลงอย่างกระทันหันและด้วยความชราของผู้เป็นบิดานั้นทำให้เขารับรู้ได้ด้วยตัวเองว่าตนจะอยู่ดูแลลูกได้อีกไม่นานเขาเลยตัดสินใจที่จะเรียกลูกชายทั้งสามของเขามาอยู่รอบๆตัวของเขาเพื่อที่จะพูดสั่งเสียก่อนที่เขาจะจากไปหลังจากที่ลูกชายทั้งสามของเขามาครบแล้วผู้เป็นพ่อก็ไม่รีรอที่จะเอ่ยกับลูกชายทั้งสามของเขาว่า

ที่ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ แห่งหนึ่งได้มีเจ้าวัวกระทิงตัวใหญ่ มันกำลังวิ่งหนีสิงโตที่กำลังไล่ล่ามันอยู่ ระหว่างที่เจ้าวัวกระทิงกำลังวิ่งหนีสิงโตอยู่นั้นสายตามันก็ได้มองไปเห็นถ้ำหินเข้า มันจึงได้วิ่งเข้าไปหลบที่ถ้ำนั้นเพื่อที่จะซ่อนตัวจากสิงโต มันเดินเข้าไปภายในถ้ำนั้น จึงได้พบกับแกะตัวหนึ่งเข้า เจ้าแกะได้เข้ามาจับจองเป็นเจ้าของก่อนมันแล้ว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีราชสีห์และหมีเป็นเพื่อนกัน พวกมันออกหากินที่ป่าใหญ่อยู่เป็นประจำอยู่มาวันหนึ่งพวกมันได้ช่วยกันหาอาหารซึ่งเหยื่อของมันก็คือซากของแพะตัวหนึ่งพวกมันได้พูดคุยและตกลงกันเพื่อที่จะแบ่งอาหารซึ่งก็คือเนื้อแพะตัวนั้น

ปูทะเลตัวหนึ่งเบื่ออาหารใต้ท้องทะเล จึงเดินขึ้นมาหากินบนชายหาด หมาจิ้งจอกหิวโซตัวหนึ่งเดินเลาะเลียบหาดหาเหยื่อมาหลายวัน เมื่อเห็นปูทะเลตัวใหญ่ก็ดีใจตรงเข้าตะปบจับไว้ทันที

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วที่ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง ได้มีหมาป่าตัวหนึ่ง มันเดินทางเข้ามาในป่าใหญ่จนมาถึงลำธารเจ้าหมาป่ามองเห็นลูกแกะตัวหนึ่ง ลูกแกะตัวนั้นมันกำลังก้มดื่มน้ำอยู่ที่ปลายลำธาร

มีนักธนูฝีมือดีอยู่คนหนึ่งเขาได้ออกเดินทางขึ้นภูเขาเพื่อที่จะล่าสัตว์แต่ด้วยความเก่งกาจและความหน้าแกรงขามของเขานั้นทันทีที่เขาได้ย่างเท้าก้าวเขาไปในป่าได้ทำให้สัตว์ป่าน้อยใหญ่ทั้งหลายต่างหวาดกลัวพากันแตกตื่นวิ่งหนีเขาเพื่อเอาชีวิตรอดไปกันหมดในเวลาที่เขาเข้าใกล้พวกมัน

เจ้าสุนัขจิ้งจอกผู้เกรียจคร้านตัวหนึ่ง มันได้ออกมาเดินเล่นเพื่อที่จะหาอาหารกิน และหากว่ามันได้เห็นต้นไม้ใหญ่สักต้นแล้วละก็ มันก็จะอาศัยร่มเงาเพื่อที่จะนอนกลางวันสักหน่อย