นกกระสากับชาวไร่

นกกระสากับชาวไร่

ณ แปลงข้าวโพดอันกว้างใหญ่ ที่ชาวไร่ได้ทำการปลูกเอาไว้เพื่อทำมาหากิน ซึ่งทุก ๆ วันที่ชาวไร่เดินทางมายังแปลงข้าวโพดเพื่อเก็บเกี่ยวผลผลิตก็มักจะพบว่าข้าวโพดที่ตนได้ปลูกเอาไว้นั้นเสียหายเป็นอย่างมาก สาเหตุเป็นเพราะนกยางชอบมาจิกกินข้าวโพดนั่นเอง

แนะนำตัวละคร
ณ แปลงข้าวโพดอันกว้างใหญ่ ที่ชาวไร่ได้ทำการปลูกเอาไว้เพื่อทำมาหากิน ซึ่งทุก ๆ วันที่ชาวไร่เดินทางมายังแปลงข้าวโพดเพื่อเก็บเกี่ยวผลผลิตก็มักจะพบว่าข้าวโพดที่ตนได้ปลูกเอาไว้นั้นเสียหายเป็นอย่างมาก สาเหตุเป็นเพราะนกยางชอบมาจิกกินข้าวโพดนั่นเอง
วันหนึ่งชาวไร่คิดหาทางแก้ปัญหาโดยการวางตาข่ายดักจับนกยางที่ชอบมาจิกกินเมล็ดข้าวโพดของตน 
ชาวไร่
ชาวไร่

ข้าชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ เจ้าพวกนกยางนั่นมาจิกกินข้าวโพดของข้าจนเสียหายไปเกือบหมด

ชาวไร่
ชาวไร่

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป มีหวังผลผลิตในปีนี้ต้องขาดทุนแน่

ชาวไร่
ชาวไร่

วันนี้ข้าจะนำตาข่ายมาดักจับเจ้าพวกนกยางหัวขโมยทั้งหลายให้หมด!

ชาวไร่ขึงตาข่ายดักจับนกยางด้วยความโกรธ แต่ทว่ามีนกกระสาตัวหนึ่งหากินบินโฉบจับหนูนาตามท้องไร่ จึงพลาดท่าติดตาข่ายรวมกับพวกนกยางด้วย
นกกระสา
นกกระสา

ช่วยข้าด้วย! ใครก็ได้ช่วยข้าออกไปที

ไม่มีผู้ใดที่สามารถช่วยเหลือนกกระสาผู้โชคร้ายตัวนี้ได้ จนกระทั่งถึงวันรุ่งขึ้น ชาวไร่มาดูตาข่ายและจับนกกระสาไว้ แต่นกกระสาพยายามที่จะอ้อนวอนขอชีวิตว่า
นกกระสา
นกกระสา

ได้โปรดไว้ชีวิตข้าเถิด

นกกระสา
นกกระสา

ข้าไม่ได้จิกกินเมล็ดข้าวโพดของท่านสักเมล็ดเดียว

นกกระสา
นกกระสา

แต่ข้ามาช่วยจับหนูนาศัตรูตัวร้ายที่ทำลายพืชไร่ของท่านต่างหาก  ได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะนะ

ชาวไร่ได้ยินเช่นนั้นจึงช่างใจอยู่นาน ก่อนจะพูดว่า
ชาวไร่
ชาวไร่

เจ้าอาจจะพูดความจริงก็ได้ แต่ในเมื่อข้าพบเจ้าติดอยู่กับตาข่ายรวมอยู่กับยกยางหัวขโมยเหล่านี้

ชาวไร่
ชาวไร่

เจ้าก็ต้องได้รับโทษเช่นเดียวกัน

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“คนดีเมื่อรวมอยู่กับหมู่คนร้ายก็มักถูกมองว่าเป็นพวกเดียวกัน”

ณ ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง ในวันที่ท้องฟ้าโปร่งใส อากาศเย็นสบาย ราชสีห์ตัวใหญ่ มองดูแล้วช่างสมกับเป็นเจ้าแห่งป่า น่าเกรงขามยิ่งนัก มันกำลังนอนหลับนิ่งเงียบอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ซึ่งในขณะเดียวกัน ก็มีเจ้าหนูตัวน้อย ได้ออกมาวิ่งเล่นหาอาหารกินในบริเวณ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บึงน้ำท้ายหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ได้มีวัวตัวหนึ่งลงมากินหญ้าและน้ำที่ริมบึงเพื่อดับกระหาย แต่ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่และความไม่ระวังของเจ้าวัวนั้นในขณะที่มันกำลังจะลงไปกินน้ำที่บึง ทำให้มันเผลอเหยียบลูกกบตัวหนึ่งจนลงไปในโคลน

มีฝูงหมาป่าหิวโซอยู่ฝูงหนึ่งพวกมันไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้วพวกมันจึงตัดสินใจเดินไปที่แม่น้ำเพื่อที่จะดื่มน้ำหวังว่าการดื่มน้ำจะช่วยบรรเทาความหิวของพวกมันได้บ้าง แต่แล้วพวกมันก็ได้พบเข้ากับหนังสัตว์อย่างดีจำนวนหนึ่งที่จมอยู่ใต้ก้นแม่น้ำซึ่งคนฟอกหนังได้นำมาแช่เอาไว้ หนังสัตว์พวกนี้นับว่าเป็นอาหารชั้นเลิศสำหรับหมาป่าที่กำลังหิวโซแต่ทว่าแม่น้ำบริเวณนั้นลึกเกินไปที่พวกมันจะเอื้อมลงไปถึงหนังสัตว์ได้ในเมื่อสถานการณ์เป็นเช่นนี้หมาป่าตัวหนึ่งในฝูงก็ได้เอ่ยขึ้นว่า

ณ ริมบึงอันกว้างใหญ่ ได้มีเต่าตัวหนึ่งอาศัยอยู่ มันรู้สึกว่ามันเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายตัวเองที่ได้แต่คลานต้วมเตี้ยมไปอย่างช้า ๆใช้ชีวิตอยู่บนพื้นดินไปวันวัน มันจึงได้บ่นกับตัวเองว่า

แมลงวันฝูงใหญ่โผบินผ่านตึกรามบ้านช่องเพื่อที่จะหาอาหารประทังชีวิต บางฝูงเลือกที่จะตอมอาหารจานโปรด บางฝูงเลือกที่จะมองหาเศษอาหารข้างถนน แต่มีแมลงวันฝูงหนึ่งที่บินผ่านบ้านหลังเล็ก พวกมันสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างตั้งอยู่บนโต๊ะอาหาร แมลงวันตัวที่หนึ่งจึงเรียกเพื่อน ๆ ของมันทันที

บนท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไพศาล มีเจ้านกกระเรียนตัวหนึ่ง โผบินอยู่บนท้องฟ้าอย่างมีความสุข มันเตรียมพร้อมที่จะบินลงสู่พื้นดินเพื่อหาอาหารอย่างเช่นทุกวัน จนกระทั่ง มันสังเกตเห็นหมาป่าตัวหนึ่ง กำลังดิ้นทุรนทุรายที่ใต้ต้นไม้ หมาป่าตัวน้อยดูเจ็บปวดอย่างมาก นกกระเรียนจึงเดินเข้าไปถามมันว่า

เจ้าหมา เดินคาบเนื้อมาอย่างสบายใจหวังจะหาที่สงบเงียบสักแห่งก่อนจะกินเนื้อที่ได้มาอย่างอร่อยมันได้เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงสะพานจนสังเกตเห็นว่ามีเงาตัวอะไรในน้ำ ดูแล้วก็คล้ายๆตัวของมันเอง แต่มีก้อนเนื้อในปากที่ใหญ่กว่า