ตัวกินมดเดินชนหมูป่าโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่กลับเถียงเพราะไม่อยากยอมรับผิด หลังจากลิงเพื่อนรักเตือนให้ใช้ใจคิด มันจึงกล้าพูดคำว่า “ขอโทษ” ออกมา จนหมูป่ายิ้มให้อย่างให้อภัย เรื่องเล็ก ๆ จึงกลายเป็นมิตรภาพใหญ่ที่อบอุ่นในป่า

จิ้งจอกผู้หยิ่งในความเก่งของตนดูถูกนากที่ว่ายน้ำจับปลา จนวันหนึ่งมันเผลอตกน้ำและถูกนากช่วยไว้ จิ้งจอกจึงตระหนักว่า ทุกชีวิตมีความสามารถต่างกัน การยอมรับผู้อื่นคือสิ่งที่ทำให้โลกนี้งดงามและอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข

วาฬยักษ์เคยหัวเราะเยาะนกกระจอกน้อยว่าไร้ค่า แต่เมื่อวาฬติดตาข่ายและสิ้นหวัง นกกระจอกก็มาช่วยกัดเชือกจนวาฬรอดชีวิต วาฬจึงได้เรียนรู้ว่า ความช่วยเหลือจากผู้เล็กน้อยก็มีค่ามหาศาล และทุกชีวิตมีคุณค่าในแบบของมันเอง

ในป่าใหญ่ ลิงเจ้าเล่ห์อาสาแบ่งมะม่วงให้เพื่อน ๆ แต่กลับโกงเอาลูกใหญ่ไว้เอง จนถูกกวางหนุ่มจับได้และถูกตักเตือน ลิงสำนึกผิด คืนมะม่วงและขอโทษเพื่อน ๆ สุดท้ายทุกตัวได้เรียนรู้ว่าความซื่อสัตย์สำคัญกว่าความฉลาดที่ใช้ไปในทางคดโกง

งูพิษชอบกัดสัตว์เล็กเพื่อความสนุก ทั้งที่เคยถูกเตือนว่าวันหนึ่งพิษจะย้อนกลับมาสู่ตนเอง วันหนึ่งงูคิดจะทำร้ายแมงป่อง แต่กลับถูกแมงป่องแทงด้วยพิษร้ายจนเจ็บปวดสาหัส สุดท้ายมันได้เรียนรู้ว่า การทำร้ายผู้อื่นย่อมทำให้ตนเองต้องรับผลลัพธ์อันเจ็บปวดเช่นกัน

กระรอกน้อยเก็บลูกโอ๊กไว้สองกอง แต่มัวแต่กินกองใกล้จนลืมดูแลกองไกล พอฤดูหนาวมาถึง กองแรกหมด และกองที่สองถูกหิมะทับจนใช้ไม่ได้ สุดท้ายเจ้ากระรอกน้อยต้องลำบากเพราะละเลยสิ่งสำคัญ นิทานนี้สอนว่า เมื่อเราได้สิ่งหนึ่งแล้ว อย่าลืมอีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน

นกกระจอกชอบพูดล้อเลียนนกพิราบโดยไม่คิด ทำให้เพื่อนเสียใจ จนไปขอคำปรึกษาจากนกฮูก นกฮูกสอนด้วยการให้โยนขนนกขึ้นฟ้า แล้วชี้ให้เห็นว่าคำพูดก็เหมือนขนนกที่ปลิวไปแล้วไม่อาจเก็บกลับคืนได้ นกกระจอกจึงสำนึกผิดและขอโทษเพื่อน พร้อมตั้งใจว่าจะคิดก่อนพูดเสมอ

เสือดาวเข้าใจผิดว่าลิงกำลังหัวเราะเยาะตน จึงเกือบใช้กำลัง แต่โชคดีที่นกฮูกมาห้ามและเตือนให้ใช้เหตุผลก่อนใช้อารมณ์ เมื่อได้ฟังเรื่องจริง เสือดาวก็รู้ว่าตนเข้าใจผิด เรื่องนี้สอนให้เราอย่าด่วนตัดสินผู้อื่นเพียงเพราะความโกรธ แต่ควรใช้ความคิดพิจารณาให้รอบคอบก่อน

ในป่าใหญ่ ชะนีเจ้าเล่ห์กล่าวหากวางหนุ่มว่าเป็นขโมยผลไม้ ราชาสิงโตจึงมาสืบสวน และเมื่อได้ฟังจากพยานอย่างกระต่ายผู้เห็นเหตุการณ์ ก็รู้ความจริงว่าชะนีวางแผนใส่ร้าย สิงโตจึงลงโทษชะนีด้วยความยุติธรรม และสอนให้รู้ว่าการเป็นผู้นำต้องใช้เหตุผล ไม่ใช่อารมณ์ หรือความลำเอียง

นกน้อยเกือบไว้ใจแมวเจ้าเล่ห์ที่ทำทีเป็นมิตรเพื่อจะขโมยไข่ของมัน โชคดีที่นกเค้าแมวผู้เฒ่ามาเตือนทันเวลา ทำให้นกน้อยได้เรียนรู้ว่า ความไว้ใจควรให้กับผู้ที่พิสูจน์ตัวเองด้วยการกระทำ ไม่ใช่แค่คำพูดลวงโลก

ในป่าใหญ่ หมาป่าหนุ่มผู้มุ่งมั่นรู้สึกท้อแท้เมื่อได้ยินเสียงนินทาจากฝูงหมาป่าเกี่ยวกับความสามารถของตนเอง มันนั่งเศร้าอยู่ริมลำธารจนผู้เป็นพ่อมาพูดคุยและให้ข้อคิดว่า อย่าเก็บขยะจากปากใคร มาไว้ในใจเรา คำพูดลบ ๆ จากคนอื่นเป็นเพียงเสียงลือที่ไม่ควรนำมาใส่ใจ ตั้งแต่นั้นมา หมาป่าหนุ่มจึงเรียนรู้ที่จะมุ่งมั่นทำหน้าที่ของตนเองต่อไป โดยไม่ปล่อยให้คำพูดลบมาทำให้จิตใจอ่อนแอ

นกฮูกเฒ่าเคยเป็นนักล่าที่เก่งกาจ แต่เมื่อหยุดใช้งานนานเข้า มันกลับรู้สึกว่าไม่เก่งเหมือนเดิม แต่เมื่อนกน้อยมาช่วยเตือนสติ มันจึงได้เรียนรู้ว่า หากไม่ล้มเลิกและฝึกฝนต่อไป ความสามารถเดิมก็จะกลับมาได้ นิทานเรื่องนี้สอนว่า อย่าหยุดใช้ความสามารถของตนเอง เพราะยิ่งปล่อยนาน ก็ยิ่งเลือนหายไป