แมงมุมชักใยหลอกลวงแมลงวันด้วยคำพูดหวาน ทำให้แมลงวันหลงกลและบินเข้ามาติดในใย แมงมุมแสดงให้เห็นว่าคำพูดที่ดูไร้พิษภัยนั้นสามารถแฝงด้วยเล่ห์กล แมลงวันต้องเผชิญกับผลของการหลงเชื่อคำพูดโดยไม่ระวัง

ผึ้งขยันทำงานเก็บน้ำหวานในฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาว ขณะที่หมีขี้เกียจเลือกที่จะนอนพักผ่อนและไม่สนใจเก็บสะสมอาหาร เมื่อฤดูหนาวมาถึง หมีต้องทนหิวโหยเพราะไม่มีอาหาร ผึ้งขยันเตือนหมีแล้ว แต่หมีไม่ฟัง จึงต้องรับผลของความประมาทของตน

กระต่ายผู้ภาคภูมิใจในความเร็วของตนดูถูกต้นไผ่ที่ยืนนิ่งอยู่ แต่เมื่อพายุพัดมา กระต่ายพบว่าความเร็วของมันไม่สามารถช่วยให้รอดพ้นได้ ขณะที่ต้นไผ่ยังคงอยู่รอดด้วยความยืดหยุ่น กระต่ายจึงเรียนรู้ว่าความมั่นคงและความยืดหยุ่นเป็นคุณค่าที่สำคัญ

แมวเจ้าเล่ห์แกล้งทำเป็นตายใกล้รูหนูเพื่อหลอกล่อให้หนูออกมาจากที่ซ่อน หนูบางตัวหลงกล แต่หนูผู้ระมัดระวังเตือนเพื่อน ๆ ให้ระวังตัว และไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นเพียงภายนอก ทำให้พวกหนูรอดพ้นจากการถูกจับ แมวรู้สึกผิดหวังที่แผนล้มเหลวและต้องยอมรับว่า ความเจ้าเล่ห์ของมันไม่สามารถชนะสติปัญญาของหนูได้

ลาตัวหนึ่งพบผิวหนังสิงโตในป่าและคิดแผนจะใช้มันหลอกสัตว์ตัวอื่นให้กลัว มันคลุมตัวด้วยผิวหนังสิงโตและเดินไปในหมู่บ้าน ทำให้สัตว์ต่าง ๆ วิ่งหนีด้วยความกลัว ลารู้สึกภูมิใจในแผนการของตัวเอง แต่ชาวนาที่เห็นเข้าเริ่มสงสัย เมื่อชาวนาทดลองเป่านกหวีด ลาก็ตกใจและเผลอร้องออกมาด้วยเสียงที่แท้จริง สัตว์ทุกตัวและชาวนาต่างหัวเราะเยาะ ลาจึงรู้สึกอับอายและหนีไปในที่สุด

นกอินทรีผู้หยิ่งยโสเคยดูถูกนกกระจอกว่าไร้ค่า แต่เมื่อพายุพัดแรงจนมันไม่สามารถบินต่อได้ นกกระจอกกลับเป็นผู้ช่วยให้มันรอดพ้นจากพายุ นกอินทรีได้เรียนรู้ว่าแม้จะมีพลัง แต่บางครั้งความอ่อนน้อมและความคิดสติปัญญาก็สำคัญ

หมาป่าเจ้าเล่ห์ใช้หนังสิงโตมาปกคลุมตัวเพื่อแอบเข้าไปในฝูงแกะ หวังจะล่าแกะได้ง่าย ๆ แต่แกะที่สังเกตเห็นความผิดปกติได้ไหวตัวทันและร่วมมือกันไล่หมาป่าออกไป ทำให้หมาป่าหนีไปโดยไม่ได้อะไร

กวางหนุ่มภูมิใจในเขาของตนแต่กลับดูถูกขาของตัวเอง จนเมื่อสุนัขล่ามาไล่ล่า ขาของมันช่วยให้หนีไปได้อย่างรวดเร็ว แต่เขาที่มันภาคภูมิใจกลับทำให้มันติดกับกิ่งไม้ กวางเรียนรู้ว่าบางสิ่งที่เราดูแคลนอาจมีคุณค่ามากกว่าที่คิด

นกน้อยสงสัยว่าทำไมนกฮูกถึงออกหากินตอนกลางคืน นกฮูกอธิบายว่าในความเงียบสงบของคืน มันสามารถสังเกตและเรียนรู้จากสิ่งต่าง ๆ รอบตัว นกน้อยเข้าใจและได้บทเรียนว่าความฉลาดมาจากการเรียนรู้จากสิ่งรอบตัว ทั้งสองแยกย้ายไปด้วยความเข้าใจในวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน

หมาจิ้งจอกแกล้งนกกระสาด้วยการเสิร์ฟซุปในจานแบน ทำให้นกกระสากินไม่ได้ แต่นกกระสาไม่ได้โกรธและตอบแทนด้วยการเชิญหมาจิ้งจอกมาที่บ้าน และเสิร์ฟอาหารในขวดคอยาวที่หมาจิ้งจอกไม่สามารถกินได้ หมาจิ้งจอกเรียนรู้บทเรียนว่า ไม่ควรแกล้งผู้อื่น

นกนางแอ่นตัวหนึ่งขอพักพิงบนกิ่งของต้นโอ๊ก เมื่อลมพายุพัดเข้ามา นกนางแอ่นรู้สึกกลัว แต่ต้นโอ๊กให้ความมั่นใจว่ามันจะแข็งแรงพอที่จะปกป้องนกนางแอ่นได้ นกนางแอ่นรอดพ้นจากพายุและรู้สึกขอบคุณต้นโอ๊กสำหรับความมั่นคงและการเป็นเพื่อนที่ดี

นกกระสาเจ้าเล่ห์วางแผนลวงสัตว์น้ำในบึงไปกินเป็นอาหาร โดยอ้างว่าจะพาไปยังบึงใหม่ที่ปลอดภัย ปูผู้ฉลาดสังเกตเห็นความผิดปกติและจับได้ว่านกกระสากำลังหลอกพวกสัตว์น้ำ จึงใช้ความฉลาดจัดการกับนกกระสาและช่วยชีวิตตนเองและเพื่อน ๆ ในบึง