นกกระจอกชอบพูดล้อเลียนนกพิราบโดยไม่คิด ทำให้เพื่อนเสียใจ จนไปขอคำปรึกษาจากนกฮูก นกฮูกสอนด้วยการให้โยนขนนกขึ้นฟ้า แล้วชี้ให้เห็นว่าคำพูดก็เหมือนขนนกที่ปลิวไปแล้วไม่อาจเก็บกลับคืนได้ นกกระจอกจึงสำนึกผิดและขอโทษเพื่อน พร้อมตั้งใจว่าจะคิดก่อนพูดเสมอ
วันนี้อากาศสดชื่นจริง ๆ ท้องฟ้าก็สวย แดดก็อุ่น
สดชื่นจริง ๆ ข้ามองดูเจ้าอ้วนเหมือนลูกมะพร้าวกลิ้งลงมาเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ทำไมเจ้าถึงไม่คุยกับข้าเหมือนเมื่อก่อนล่ะ? เจ้ากำลังโกรธข้าอยู่หรือ?
คำพูดของเจ้ามันทำให้ข้าเจ็บนะ แม้มันจะเป็นเพียงการล้อเล่นสำหรับเจ้า แต่สำหรับข้ามันคือบาดแผล
เอาล่ะ ๆ ข้าขอโทษ เจ้าจะคุยกับข้าได้หรือยัง
ท่านนกฮูก ข้าพูดเพียงเล่น ๆ แล้วข้าก็ขอโทษไปแล้วด้วย แต่เพื่อนของข้ากลับโกรธและไม่คุยกับข้าอีก
เจ้าลองทำตามที่ข้าบอก ข้าจะสอนบทเรียนที่เจ้าจะไม่ลืม
ตอนนี้ เจ้าลองเก็บขนทั้งหมดกลับมาให้ครบสิ
ไม่มีทางเลยท่าน! มันปลิวหายไปหมดแล้ว
ถูกแล้ว…คำพูดก็เหมือนขนนก
เมื่อหลุดออกไปแล้ว มันจะปลิวหายไป ไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้อีก
ถึงเจ้าจะขอโทษทีหลัง แต่ร่องรอยที่ทำให้ผู้อื่นเจ็บก็ยังคงอยู่ ดังนั้น…คิดก่อนพูดเสมอ