ในช่วงฤดูแล้ง กบสองตัวกระหายน้ำและพบบ่อน้ำที่ยังมีน้ำอยู่ กบตัวเล็กอยากกระโดดลงไปดื่มน้ำทันที แต่กบตัวใหญ่เตือนว่าถ้าน้ำแห้ง พวกมันจะไม่สามารถปีนขึ้นจากบ่อได้ กบตัวเล็กฟังคำเตือนและตระหนักว่าการรีบตัดสินใจเพราะความกระหายอาจนำมาซึ่งปัญหาใหญ่ ทั้งสองจึงเลือกที่จะไม่กระโดดลงไปและออกเดินทางหาที่พักพิงใหม่ที่ปลอดภัยกว่า

เต่าผู้เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตบนพื้นดินขอให้นกอินทรีพาขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อลองบิน แม้นกอินทรีเตือนว่าเต่าไม่มีปีก แต่เต่าก็ยืนยันจะพยายามบิน สุดท้ายเต่าล้มเหลวและตกลงมาตายเพราะความดื้อรั้นของตน

ลาตัวหนึ่งได้ยินเสียงที่ไพเราะของตั๊กแตนแล้วลาตัวนั้นจึงอยากจะมีเสียงไพเราะอย่างตั๊กแตนบ้าง หารู้ไหมว่ามันเปลี่ยนแปลงวิถีชิวิตเดิมของตน

เจ้าสุนัขจิ้งจอกผู้เกียจคร้านตัวหนึ่ง มันได้ออกมาเดินเล่นเพื่อที่จะหาอาหารกิน และหากว่ามันได้เห็นต้นไม้ใหญ่สักต้นแล้วล่ะก็ มันก็จะอาศัยร่มเงาเพื่อที่จะนอนกลางวันสักหน่อย

กาตัวหนึ่งบินร่อนหาอาหารแถบชายฝั่งทะเล สายตาของมันพยายามมองหาอาหารสำหรับวันนี้ มันเหลือบเห็นหอยกาบตัวใหญ่บนหาดทรายจึงโฉบลงมาหมายจะจิกกิน

ชายชราผู้หนึ่งมีฐานะยากจน สมบัติทั้งหมดที่เขามีก็คือบ้านเก่า ๆ หลังหนึ่งกับแม่ห่านอีกตัวหนึ่งเท่านั้น แม่ห่านจะออกไข่วันละฟองเพื่อให้เขานำไปขายที่ตลาดทุกวัน

ลิงตัวหนึ่งที่อายุมากและสายตาฝ้าฟางได้ยินคำแนะนำจากมนุษย์ว่า การสวมแว่นตาจะช่วยให้มองเห็นชัดขึ้น มันจึงไปขโมยแว่นตาจากหมู่บ้านมาและสวมใส่ทุกอันที่มันหาได้ แต่ไม่ว่าจะสวมแว่นตาไหน มันก็ยังมองไม่เห็นชัดเจน จนสุดท้ายมันโมโหและทำลายแว่นตาทุกอันไป

น้องใบตองที่เคยมองโลกในแง่ลบ เรียนรู้จากน้องวายุและคุณลุงภพว่าฝนที่เธอเคยไม่ชอบคือสิ่งสำคัญที่ทำให้ธรรมชาติสวยงาม นิทานเรื่องนี้สอนให้เด็ก ๆ เห็นว่าการมองโลกในแง่ดีช่วยให้เราสัมผัสความสุขที่ซ่อนอยู่ในทุกสถานการณ์

น้องนัทที่เคยเปิดไฟทิ้งไว้และไม่ใส่ใจการประหยัดพลังงาน ได้เรียนรู้จากคำสอนของพี่สาวและคุณลุงเปลว เขาเริ่มเปลี่ยนนิสัยและช่วยลดค่าไฟในบ้าน นิทานเรื่องนี้สอนให้เด็ก ๆ เข้าใจถึงความสำคัญของการประหยัดไฟฟ้าเพื่อรักษาทรัพยากรธรรมชาติให้ยั่งยืน

นางผมหอมและนางลุนเป็นลูกแฝดของนางเทวี ที่เกิดจากการดื่มน้ำในรอยเท้าพญาช้างและพญาโค เมื่อทั้งสองถูกล้อว่าไม่มีพ่อ จึงออกตามหาบิดาในป่า นางลุนอ้างว่าเป็นลูกพญาช้าง แต่เมื่อต้องพิสูจน์ด้วยการปีนงวง นางผมหอมกลับปีนขึ้นได้สำเร็จ พญาช้างรับนางผมหอมเป็นลูกและดูแลอย่างดี ต่อมานางผมหอมพบรักกับพระเจ้ารัตนะ ทั้งสองมีลูกด้วยกันและพาบุตรหลบหนีพญาช้าง พญาช้างเสียใจจนสิ้นใจ นางผมหอมและพระเจ้ารัตนะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในที่สุด

วิทยามักจอดรถในที่ห้ามจอดโดยไม่สนใจผลกระทบ วันหนึ่งเขาจอดรถขวางหน้าร้านค้าของลุงสมชาย ทำให้รถขนของเข้าไม่ได้และสร้างความเดือดร้อน เจ้าหน้าที่ตำรวจมาพบและออกใบสั่งให้ วิทยาเรียนรู้ว่าการไม่ปฏิบัติตามกฎจราจรส่งผลกระทบต่อคนอื่นและตั้งใจจะแก้ไขพฤติกรรมของตนเอง

ราชสีห์ชราตัวหนึ่ง เมื่อครั้งที่ยังหนุ่ม มันเคยเป็นที่ยำเกรงของสัตว์ทุกตัวในป่า แต่มาวันนี้ เมื่อแก่ตัวไร้เรี่ยวแรง มันได้แต่นอนอยู่ในถ้ำรอความตายไปวัน ๆ