เจ้าสุนัขจิ้งจอกผู้เกรียจคร้านตัวหนึ่ง มันได้ออกมาเดินเล่นเพื่อที่จะหาอาหารกิน และหากว่ามันได้เห็นต้นไม้ใหญ่สักต้นแล้วละก็ มันก็จะอาศัยร่มเงาเพื่อที่จะนอนกลางวันสักหน่อย
มันเดินมาเรื่อยๆ จนถึงท้ายหมู่บ้าน และแล้วมันก็ได้พบกับสวนองุ่นของชาวสวนที่ปลูกไว้ซึ่งเต็มไปด้วยต้นองุ่นที่ออกลูกดกเต็มต้น มีลูกเล็กลูกใหญ่ปะปนกันเต็มไปหมด โดยเฉพาะต้นองุ่นต้นใหญ่ที่มีอยู่หลายๆต้นนั้น มันมีผลที่ดูสุกงอมน่ากินมากกว่าต้นเล็กๆที่ผลยังดิบอยู่ เจ้าสุนัขจิ้งจอกเห็นอย่างนั้นจึงได้พูดขึ้นว่า
จิ้งจอก
โอว ดูต้นองุ่นพวกนั้นสิ มันช่างมีผลสุกงอมน่ากินเสียเหลือเกิน
จิ้งจอก
คงไม่เสียทีที่ข้าอุตส่าห์เดินทางลัดเลาะเข้ามาตั้งไกล รสชาดมันคงจะหอมหวาน กรอบอร่อยมากแน่ๆ
เจ้าจิ้งจอกพูดพร้อมปากของมันก็มีน้ำลายไหลออกมา
ทันทีที่มันนึกถึงภาพของตัวเองกำลังได้ลิ้มรสชาดอันหอมหวานขององุ่น มันจึงได้กระโดด พรุ่งตัวขึ้นไปยังต้นองุ่นอย่างสุดแรง เพื่อจะได้ใช้มือตะปบไปที่พวงองุ่นนั้นได้อย่างพอดี แต่ด้วยความสูงของต้นองุ่น ทำให้มันไม่สามารถกระโดดเอื้อมไปได้ถึงพวงองุ่นนั้นเลย ซึ่งมันก็ทำอย่างนี้อยู่หลายๆครั้งซ้ำแล้วซ้ำอีกจนเริ่มเหนื่อยหอบ
หลังจากความพยามยามของมันไม่เป็นผล มันจึงได้แต่นั่งนิ่งเงียบ แล้วก็คิดหาวิธีอื่นๆเพื่อที่จะสามารถบรรลุเป้าหมายคือการได้กินองุ่นสุกฉ่ำบนต้นนั้นให้ได้
ทันใดนั้น ก็มีกระรอกน้อยตัวหนึ่ง มันไต่ออกมาจากต้นองุ่นต้นสูงนั้น พร้อมกับพูดขึ้นว่า
กระรอก
เจ้าคิดว่าเจ้าจะกินมันได้จริงๆรึเจ้าสุนัขจิ้งจอก
เสียงเล็กแหลมดังออกมาจากต้นองุ่นสูงนั้น
จิ้งจอก
นั้นใครกัน!!แน่จริงออกมาให้ข้าเห็นตัวซะดีๆ
จิ้งจอกเอ่ยถามด้วยความตกใจ
เจ้าสุนัขจิ้งจอกได้มองหาเจ้าของเสียงนั้นจนได้พบกับเจ้ากระรอกที่เกาะอยู่บนกิ่งองุ่น
จิ้งจอก
ใช่แล้วข้าจะกินองุ่นทุกลูกที่อยู่บนต้นพวกนั้นให้ได้
กระรอก
โอ้อย่างงั้นเหรอ (หัวเราะ) แล้วข้าจะคอยดูว่าเจ้าจะทำได้ไหม
เจ้าจิ้งจอกได้ยินดังนั้นจึงได้พูดขึ้นว่า
จิ้งจอก
ฮ่าๆๆเจ้าไม่ต้องมาหัวเราะเยาะเย้ยข้า ดูนะ..ข้าจะพิสูจน์ไห้เจ้าได้เห็นว่าข้าต้องทำได้อย่างแน่นอน
เจ้ากระรอกไม่พูดอะไรต่ออีก มั่นไต่ไปบนต้นองุ่น แล้วก็นั่งดูสุนัขจิ้งจอกกระโดดครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อที่จะกินพวงองุ่น
สุนัขจิ้งจอกรู้สึกเหนื่อยล้า มันจึงนั่งลงพักแล้วคิดหาวิธีอื่นๆแทน แต่เวลาก็ล่วงเลยมา มันก็ยังไม่สามารถหาวิธีได้..มันจึงพูดขึ้นว่า
จิ้งจอก
ข้านี่มันช่างโง่เขลาจริง ๆนี่ข้ากำลังดิ้นรนเพื่อพวงองุ่นที่แสนเปรี้ยวหน้าตาไม่น่ากินพวกนั้นเหรอนี่
จิ้งจอก
มันไม่เห็นคู่ควรกับความพยามของข้าเลยสักนิดสู้อาหารอย่างอื่นที่ข้าสามารถหามันมาได้อย่างง่ายๆ กว่านี้ก็ไม่ได้
กระรอก
เจ้าพูดเช่นนี้แปลว่าเจ้าจะไม่กินองุ่นพวกนั้นแล้วอย่างงั้นหรือ?
จิ้งจอก
ใช่แล้ว เจ้าก็ดูพวงองุ่นหน้าเกลียดๆพวกนั้นสิไม่เห็นจะหน้ากินตรงไหนเลย
ทันทีที่เจ้าจิ้งจอกพูดจบ มันก็เดินจากต้นองุ่นสูงต้นนั้นไปโดยที่ไม่หันกลับมามองต้นองุ่นนั้นอีกเลย ส่วนเจ้ากระรอกน้อยได้แต่มองตามหลัง พร้อมพูดออกมาว่า "นี่ความพยายามของเจ้ามีเพียงแค่นี้จริงๆละนะ"
