ณ แปลงข้าวโพดอันกว้างใหญ่ ที่ชาวไร่ได้ทำการปลูกเอาไว้เพื่อทำมาหากิน ซึ่งทุก ๆ วันที่ชาวไร่เดินทางมายังแปลงข้าวโพดเพื่อเก็บเกี่ยวผลผลิตก็มักจะพบว่าข้าวโพดที่ตนได้ปลูกเอาไว้นั้นเสียหายเป็นอย่างมาก สาเหตุเป็นเพราะนกยางชอบมาจิกกินข้าวโพดนั่นเอง

กระรอกตัวขยันซ่อนถั่วไว้มากมาย แต่จำไม่ได้ทั้งหมด ทำให้บางส่วนถูกทิ้งไว้ใต้ดินและกลายเป็นต้นโอ๊กใหม่ในอนาคต นิทานเรื่องนี้สอนว่า การทำสิ่งดี ๆ แม้ดูไม่มีผลในทันที อาจมีคุณค่าและสร้างความเปลี่ยนแปลงในระยะยาว

ต้นเป็นเด็กที่ชอบพูดจาหยาบคายกับเพื่อน โดยเฉพาะแบงค์ เพื่อนร่วมชั้น ครูสมศรีจึงสอนให้ต้นรู้ถึงผลเสียของคำพูดหยาบคาย และคำพูดนั้นเป็นดาบสองคม ทำให้คนฟังรู้สึกสุขได้ ก็ทำให้ทุกข์ใจได้เช่นกัน ต้นรู้สึกผิดและขอโทษแบงค์ จากนั้นต้นก็เปลี่ยนแปลงตัวเองและได้รับมิตรภาพที่ดีจากเพื่อน ๆ อีกครั้ง

หมาจิ้งจอกแกล้งนกกระสาด้วยการเสิร์ฟซุปในจานแบน ทำให้นกกระสากินไม่ได้ แต่นกกระสาไม่ได้โกรธและตอบแทนด้วยการเชิญหมาจิ้งจอกมาที่บ้าน และเสิร์ฟอาหารในขวดคอยาวที่หมาจิ้งจอกไม่สามารถกินได้ หมาจิ้งจอกเรียนรู้บทเรียนว่า ไม่ควรแกล้งผู้อื่น

ปูทะเลตัวหนึ่งเบื่ออาหารใต้ท้องทะเล จึงเดินขึ้นมาหากินบนชายหาด หมาจิ้งจอกหิวโซตัวหนึ่งเดินเลาะเลียบหาดหาเหยื่อมาหลายวัน เมื่อเห็นปูทะเลตัวใหญ่ก็ดีใจตรงเข้าตะปบจับไว้ทันที

ชายสองคนเดินทางในป่าพร้อมกัน เมื่อพบกับหมี ชายคนหนึ่งปีนต้นไม้ทิ้งเพื่อนไว้ ส่วนอีกคนแกล้งตาย หมีจากไปแล้ว ชายคนนั้นจึงบอกเพื่อนว่า หมีเตือนว่าไม่ควรเชื่อใจคนที่ทิ้งเพื่อนไปในยามลำบาก

ที่ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ แห่งหนึ่งได้มีเจ้าวัวกระทิงตัวใหญ่ มันกำลังวิ่งหนีสิงโตที่กำลังไล่ล่ามันอยู่ ระหว่างที่เจ้าวัวกระทิงกำลังวิ่งหนีสิงโตอยู่นั้นสายตามันก็ได้มองไปเห็นถ้ำหินเข้า มันจึงได้วิ่งเข้าไปหลบที่ถ้ำนั้นเพื่อที่จะซ่อนตัวจากสิงโต มันเดินเข้าไปภายในถ้ำนั้น จึงได้พบกับแกะตัวหนึ่งเข้า เจ้าแกะได้เข้ามาจับจองเป็นเจ้าของก่อนมันแล้ว

ณ บ้านชาวนาแห่งหนึ่ง ได้มีเจ้าแมวและครอบครัวขอหนูอาศัยอยู่ในบ้านชาวนาหลังเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เจ้าแมวถูกเลี้ยงอย่างสุขสบายแต่พวกหนูต้องอาศัยอยู่อย่างหวาดกลัวเขี้ยวอันคมและกรงเล็บอันแหลมของเจ้าแมวที่ชาวนาเลี้ยงไว้มาตลอดเวลา

กระต่ายป่าขี้ขลาดถามสิงโตถึงข่าวลือที่ว่าสิงโตก็กลัวเสียงไก่ขัน สิงโตยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่ามันกลัวสิ่งเล็ก ๆ เช่นเสียงไก่ กระต่ายป่าหัวเราะและตระหนักว่าตัวเองก็กลัวเสียงเห่าของลูกสุนัขล่าเนื้อเช่นกัน

ชายชราผู้มีความสามารถในการแยกแยะสิ่งมีชีวิตรวมถึงเหล่าสัตว์น้อยใหญ่ต่างๆเพียงแค่ใช้มือสัมผัสเท่านั้นเขาก็บอกได้ว่าสิ่งมีชีวิตข้างหน้าเขาคือตัวอะไร

เก่งเป็นเด็กที่ไม่ค่อยสนใจมารยาทต่อผู้ใหญ่ จนกระทั่งคุณตาของเขาได้สอนให้เก่งรู้ถึงความสำคัญของการเคารพและแสดงมารยาทที่ดีกับผู้ใหญ่ เก่งจึงรู้สึกผิดและพยายามปรับปรุงตัวเอง ทำให้เขาได้รับคำชมจากผู้ใหญ่และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับคนรอบข้าง

แสนปม เด็กชายผู้มีร่างกายปุ่มป่ำ ถูกขับไล่ออกจากบ้านเพราะรูปลักษณ์ของตน แต่ด้วยความดีและความรู้เรื่องสมุนไพร เขาได้ช่วยเหลือชาวบ้านจนเป็นที่ยอมรับ และสุดท้ายก็ได้ช่วยชีวิตพระธิดาเนตรนภา หลังจากถูกกลั่นแกล้งและถูกไล่ออกจากวัง แสนปมได้รับพรจากพระอินทร์ ทำให้เขากลับมาเป็นคนปกติ และในที่สุดก็ครองรักกับพระธิดาอย่างมีความสุข