น้อยเป็นเด็กที่ไม่เก่งคณิตศาสตร์และมักรู้สึกท้อแท้ แต่ด้วยกำลังใจจากเพื่อนและคำสอนจากคุณครูสุนีย์ เธอตัดสินใจไม่ยอมแพ้และฝึกฝนทุกวัน ในที่สุด น้อยก็ประสบความสำเร็จได้คะแนนเต็มครั้งแรก ทำให้เธอเรียนรู้ว่าความเพียรพยายามเป็นสิ่งสำคัญในการก้าวข้ามอุปสรรค

การสร้างโปรเจกต์เปรียบเสมือนการก่อกองไฟ ที่ต้องเริ่มต้นจากเชื้อไฟเล็ก ๆ อย่างไอเดียพื้นฐาน ค่อย ๆ เติมข้อมูลและแผนงานทีละน้อย พร้อมเผชิญอุปสรรคและแก้ไขปัญหาอย่างมีสติ ความร่วมมือในทีมคือหัวใจสำคัญที่ทำให้โปรเจกต์เติบโตจนสำเร็จ ความสำเร็จนี้ไม่เพียงแต่สร้างความภูมิใจ แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจให้เราสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ต่อไป

ไก่และลาถูกไล่ล่าโดยราชสีห์ เมื่อราชสีห์ตกใจเสียงร้องของทั้งคู่และวิ่งหนี ลากลับหลงคิดว่าราชสีห์กลัวตน มันจึงไล่ตามไปโดยไม่ฟังคำเตือนของไก่ สุดท้ายราชสีห์ล่อให้ลาวิ่งเข้าป่าลึกแล้วขย้ำลากินเป็นอาหาร

นกกระสาเจ้าเล่ห์วางแผนลวงสัตว์น้ำในบึงไปกินเป็นอาหาร โดยอ้างว่าจะพาไปยังบึงใหม่ที่ปลอดภัย ปูผู้ฉลาดสังเกตเห็นความผิดปกติและจับได้ว่านกกระสากำลังหลอกพวกสัตว์น้ำ จึงใช้ความฉลาดจัดการกับนกกระสาและช่วยชีวิตตนเองและเพื่อน ๆ ในบึง

ลูกเหยี่ยวป่วยมานานและขอให้แม่ช่วยสวดอ้อนวอนเทพเจ้าให้มันหายป่วย แต่แม่เหยี่ยวบอกว่าคงไม่มีเทพเจ้าองค์ใดช่วยได้ เพราะลูกเคยขโมยของบวงสรวงจากแท่นบูชา ทำให้เทพเจ้าโกรธ ลูกเหยี่ยวรู้สึกเสียใจและตระหนักว่าความผิดที่ทำไว้ แม้จะด้วยความจำเป็น ก็ยังส่งผลให้ต้องเผชิญกับความทุกข์โดยไม่อาจแก้ไขได้

ต้นเป็นเด็กที่ชอบพูดจาหยาบคายกับเพื่อน โดยเฉพาะแบงค์ เพื่อนร่วมชั้น ครูสมศรีจึงสอนให้ต้นรู้ถึงผลเสียของคำพูดหยาบคาย และคำพูดนั้นเป็นดาบสองคม ทำให้คนฟังรู้สึกสุขได้ ก็ทำให้ทุกข์ใจได้เช่นกัน ต้นรู้สึกผิดและขอโทษแบงค์ จากนั้นต้นก็เปลี่ยนแปลงตัวเองและได้รับมิตรภาพที่ดีจากเพื่อน ๆ อีกครั้ง

ณ งานเทศกาลประจำหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ในงานเทศกาลนั้นได้มีการจัดการแสดงของตัวตลกด้วย ตัวตลกคนนี้ได้แสดงความสามารถมากมายเพื่อเรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมแต่มีการแสดงอยู่การแสดงหนึ่งที่ตัวตลกคนนี้ถนัดเป็นพิเศษ นั่น คือ การเลียนแบบเสียงของสัตว์ได้หลากหลายชนิด เขาได้โชว์การแสดง เลียนแบบเสียงของสัตว์ชนิดต่าง ๆ ไปเรื่อยๆ ทำให้ผู้ชมส่วนใหญ่ประทับใจเป็นอย่างมาก

ควายหนุ่มตัวหนึ่งเห็นควายแก่อีกตัวทำงานหนักทุกวัน ในขณะที่ตัวมันสุขสบาย ไม่เคยทำอะไรเลย ก็รู้สึกเวทนา มันจึงบอกควายแก่ว่า ท่านแก่ป่านนี้แล้วยังจะทำงานหนักอยู่อีก

นิทานเรื่องนี้เล่าถึงความรักและความพยายามของนางแตงอ่อนและสุริยง ที่แม้จะต้องเผชิญอุปสรรคใหญ่หลวง แต่ด้วยความรักและความจริง ทั้งครอบครัวได้กลับมาอยู่ด้วยกัน และครองเมืองนครศรีอย่างมีความสุขในบั้นปลายชีวิต

พลอยและกานต์ทะเลาะกันเพราะเรื่องเล็ก ๆ จนทำให้พลอยไม่อยากคุยกับกานต์ แต่ด้วยคำแนะนำของเมษา พลอยจึงเลือกที่จะขอโทษและปรับความเข้าใจกับกานต์ ทั้งคู่กลับมาเป็นเพื่อนที่ดีและแน่นแฟ้นกว่าเดิม

เอก เจ้าของร้านอาหารเคยโกรธน้อย ลูกจ้างเก่าที่ลาออกไปโดยไม่บอกกล่าว แต่หลังจากได้ฟังเหตุผลที่แท้จริงจากน้อย ซึ่งต้องรีบกลับไปดูแลแม่ที่ป่วยหนัก เอกก็รู้สึกผิดและให้อภัย ทั้งสองได้กลับมาร่วมงานกันอีกครั้ง และได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของการให้อภัยและการเข้าใจกัน

ชีวิตคือการเรียนรู้และยอมรับทั้งความสุขและความทุกข์ที่เปลี่ยนแปลงไปในแต่ละวัน การเข้าใจว่าทั้งสุขสมและผิดหวังคือส่วนหนึ่งของชีวิต จะช่วยให้เราเติบโต แข็งแกร่ง และใช้ชีวิตอย่างสมดุล เมื่อเราเผชิญหน้ากับทุกสิ่งอย่างเข้าใจ เราก็จะพบคุณค่าที่แท้จริงของการมีชีวิต