ณ บ้านหลังเล็ก ๆ แถวชนบทแห่งหนึ่งมีเด็กชายที่อาศัยอยู่กับยายสองคน เด็กชายคนนี้มีนิสัยที่ดื้อเขาซุกซนและเขายังมีของโปรดที่เขาชอบกินมาก ๆ อยู่อย่างหนึ่งคือถั่วอบเกลือฝีมือคุณยายของเขานั่นเอง วันหนึ่งคุณยายจึงได้ทำถั่วอบให้หลานชายกินคุณยายได้ใส่ถั่วไว้ในเหยือกแต่ว่าคุณยายยังขาดเกลือที่จะนำมาใส่ถั่วอบ คุณยายจึงต้องออกไปซื้อเกลือที่ร้านค้าใกล้ ๆ บ้าน หลังจากที่คุณยายเตรียมตะกร้าใส่ของเสร็จจึงบอกหลานชายว่า

กาลครั้งหนึ่ง ณ บึงอันกว้างใหญ่ที่มีสิงสาราสัตว์นานาพันธุ์อาศัยอยู่ มีกบสองตัวเป็นเพื่อนรักกัน กบตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในบึงแห่งนี้ ไม่ว่าจะฤดูใดก็มีน้ำเต็มปรี่ตลอดปี และมีเพื่อนพ้องกบอีกหลายตัวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ส่วนกบอีกตัวหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนรักของมันอาศัยอยู่ในลำห้วยเล็ก ๆ ที่ชาวไร่มักจะใช้เส้นทางนี้ในการลากเกวียน

แมวเจ้าเล่ห์แกล้งทำเป็นตายใกล้รูหนูเพื่อหลอกล่อให้หนูออกมาจากที่ซ่อน หนูบางตัวหลงกล แต่หนูผู้ระมัดระวังเตือนเพื่อน ๆ ให้ระวังตัว และไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นเพียงภายนอก ทำให้พวกหนูรอดพ้นจากการถูกจับ แมวรู้สึกผิดหวังที่แผนล้มเหลวและต้องยอมรับว่า ความเจ้าเล่ห์ของมันไม่สามารถชนะสติปัญญาของหนูได้

ก้อนเมฆอิจฉาดวงดาวที่ส่องแสง แต่เมื่อมันได้เรียนรู้ว่าตัวเองมีความสำคัญต่อโลก มันก็ภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำ นิทานเรื่องนี้สอนว่า เราทุกคนมีคุณค่าในแบบของตัวเอง และสิ่งเล็กน้อยที่เราทำอาจมีความหมายยิ่งใหญ่สำหรับผู้อื่น

น้องกานต์ที่ไม่ใส่ใจสิ่งแวดล้อมเรียนรู้ความสำคัญของการดูแลธรรมชาติจากคุณตาทศและน้องมายด์ เขาเปลี่ยนแปลงตัวเองและช่วยรักษาสวนให้ร่มรื่น นิทานเรื่องนี้สอนให้เด็ก ๆ เห็นคุณค่าและความสำคัญของการรักษาสิ่งแวดล้อมเพื่ออนาคตที่ดียิ่งขึ้น

มีชายเจ้าของลาคนหนึ่งเขามีอาชีพขายยาสมุนไพร เขาเดินทางมาพร้อมลาของเขาซึ่งบนหลังของลานั้นมีถุงสมุนไพร พร้อมกันนั้นเขาได้มัดรูปปั้นรูปหนึ่งที่แกะสลักเป็นเทวรูปด้วยไม้หอมมีรูปร่างสวยงามซึ่งชายเจ้าของลาเชื่อว่า เทวรูปนี้ทำให้ตนค้าขายได้ดี

ณ บึงน้ำในป่าแห่งหนึ่ง บึงแห่งนี้เป็นที่อาศัยของสัตว์น้ำน้อยใหญ่นานาชนิด ทั้งยังมีพืชที่อุดมสมบูรณ์มากมาย มีต้นโอ๊กใหญ่ขึ้นแผ่กิ่งก้านอยู่ริมฝั่งและมีต้นอ้อขั้นอยู่ในน้ำ ทั้งสองมักจะเห็นกันและกันอยู่ทุกวัน

เรื่องราวรักสามเส้าที่เต็มไปด้วยความอิจฉา ความปรารถนา และความรักที่ไม่ลงตัว ระหว่างขุนแผน ผู้กล้าหาญและซื่อสัตย์ ขุนช้าง ผู้ร่ำรวยแต่มีแผนการ และนางวันทอง ที่ต้องตกอยู่ในชะตากรรมจากการตัดสินใจที่ไม่แน่วแน่

ณ ป่าเขาที่มีลำธารใสสะอาดไหลผ่าน ลำธารแห่งนี้นอกจากจะเป็นแหล่งน้ำสำคัญของผืนป่าแล้วนั้น ยังเป็นผืนน้ำที่ให้บรรดาสิงสาราสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลายได้มาดื่มกิน

กระรอกน้อยออกตามหาผลไม้สีทองเพราะคิดว่ามันดีกว่าของที่ตนมี แต่เมื่อได้ลิ้มรสกลับพบว่ามันไม่ได้ดีอย่างที่คิด จึงเรียนรู้ว่า ความสุขแท้จริงอาจอยู่กับสิ่งที่เรามีอยู่แล้ว นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การรู้จักพอใจในสิ่งที่มี คือหนทางสู่ความสุขที่แท้จริง

ในยุคที่ความคาดหวังและการแข่งขันสูงทำให้หลายคนต้องเผชิญกับความเครียดและความกดดันในชีวิต การรับมือกับความรู้สึกเหล่านี้จึงสำคัญมาก โดยการยอมรับความรู้สึกตัวเอง หยุดพักเมื่อเหนื่อย ขอความช่วยเหลือจากคนรอบข้าง ตั้งเป้าหมายที่เป็นจริง และฝึกปฏิบัติเพื่อเพิ่มสติล้วนช่วยลดความเครียดได้ การดูแลตัวเองทั้งร่างกายและจิตใจ รวมถึงการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคนรอบตัว จะทำให้ชีวิตสมดุลและมีความสุขมากขึ้น

นกกระทาที่ถูกจับมาอยู่ในเล้าไก่ถูกไก่ชนรังแกและหิวโหย เมื่อมันเห็นว่าไก่ชนทะเลาะกันเองแม้เป็นพวกเดียวกัน จึงเข้าใจว่าไก่ชนเหล่านี้มีนิสัยเป็นพาลและชอบทะเลาะไม่ว่าจะกับใคร