บริเวณแถบชายฝั่งทะเลมีคลื่นซัดเข้าฝั่งเป็นระลอก ทุก ๆ ครั้งคลื่นจะหอบสัตว์น้ำเค็มตัวเล็ก ๆ เข้าฝั่งมาด้วย ไม่ว่าจะเป็นกุ้ง หอย ปู และปลาขนาดเล็ก ซึ่งถือเป็นแหล่งอาหารอันโอชาของพวกนกนานาพันธุ์ที่จะมาจิกกินเป็นอาหารกันเป็นฝูง
กาตัวหนึ่งบินร่อนหาอาหารแถบชายฝั่งทะเล สายตาของมันพยายามมองหาอาหารสำหรับวันนี้ มันเหลือบเห็นหอยกาบตัวใหญ่บนหาดทรายจึงโฉบลงมาหมายจะจิกกิน
กา
หอยกาบตัวนั้นใหญ่มากเลย หากข้าได้มันมาเป็นอาหารล่ะก็ ข้าจะต้องอิ่มท้องไปหลายวัน
ทว่า...เมื่อเจ้ากาโฉบลงมาด้วยความเร็ว ฝาเปลือกหอยนั้นก็หุบปิดทันทีเพื่อความเอาตัวรอดจากสัตว์นักล่าอย่างเจ้ากาดำตัวนี้
กา
หน็อยแน่! เจ้าคิดว่าจะรอดได้อย่างนั้นหรือ
เจ้ากาพยายามเปิดปากหอยกาบด้วยความทุลักทุเล เพราะมันปิดแน่นสนิทและแข็งแกร่งมาก จนกาเริ่มที่จะถอดใจ มันจึงได้แต่คาบไว้อย่างนั้น เพื่อคิดหาวิธีการอื่นที่จะทำให้มันได้กินหอยกาบตัวใหญ่นี้เป็นอาหาร
ทันใดนั้นก็มีกาอีกตัวหนึ่งบินผ่านมาพบจึงแนะนำว่า
กาเจ้าเล่ห์
เพื่อนเอ๋ย ทำไมเจ้าไม่บินขึ้นไปสูง ๆ แล้วปล่อยหอยกาบให้ตกลงมากระแทกโขดหินจนแตกล่ะ
กาเจ้าเล่ห์
แค่นี้ก็ได้กินเนื้อหอยง่าย ๆ แล้ว
กา
ทำไมข้าถึงคิดวิธีนี้ไม่ออกนะ ข้าต้องขอบใจเจ้ามากจริง ๆ
กา
แม้เราจะไม่รู้จักกัน แต่เจ้าก็ยังอุตส่าห์ให้คำแนะนำข้า
กาเจ้าเล่ห์
เจ้าไม่ต้องขอบคุณข้าหรอกเพื่อนเอ๋ย รีบ ๆ บินขึ้นไปแล้วปล่อยหอยกาบนี้ลงเถอะ
เจ้าการีบทำตามคำแนะนำด้วยความตื่นเต้น เมื่อหอยกาบตกกระทบโขดหินเบื้องล่างเปลือกหอยก็แตกออกจนเผยให้เห็นเนื้อที่ดูน่ากิน แต่เจ้ากาเจ้าเล่ห์กลับสบโอกาสรีบโฉบมาขโมยจิกเนื้อหอยไปทันที
