สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งชอบขโมยลูกไก่และแม่ไก่ของชาวบ้านอยู่เป็นประจำ วันหนึ่งมันต้องพบกับพรานที่ดักซุ่มจับมัน แม้มันจะหาทางหนีไปได้ แต่กลับต้องเจ็บปวดจากหนามเมื่อเข้าไปซ่อนในดงหนาม

สุนัขป่าผอมซูบและหิวโหยพบสุนัขบ้านที่อ้วนพีและมีชีวิตสุขสบาย เมื่อถามสุนัขบ้านจึงตอบว่ามนุษย์เลี้ยงดูมันอย่างดีแลกกับการเฝ้าบ้านตอนกลางคืน สุนัขป่าตื่นเต้นและอยากมีชีวิตแบบนั้น จึงตามสุนัขบ้านไป แต่เมื่อเห็นว่าขนรอบคอของสุนัขบ้านร่วงเพราะถูกล่ามโซ่ สุนัขป่าก็ตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตในป่า เพราะเห็นว่าอิสรภาพมีค่ามากกว่าความสะดวกสบาย

น้องพีทมีปัญหาเรื่องการจดจ่อจนกระทบกับการเรียน เมื่อคุณปู่ทรงชัยสอนบทเรียนผ่านการเดินถือถ้วยน้ำอย่างระมัดระวัง พีทได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของสมาธิและนำไปปรับใช้จนประสบความสำเร็จในการเรียน

มานพและนารีเคยมีปากเสียงกันจนเกิดความบาดหมาง แต่ด้วยคำแนะนำจากเพื่อนสนิท ทั้งสองตัดสินใจให้อภัยกัน นำมาซึ่งการกลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง นิทานนี้สอนให้รู้ว่า การให้อภัยคือการปล่อยวางความโกรธและนำความสุขกลับมาสู่ชีวิต

หนูเมืองเชิญหนูชนบทไปเยี่ยมและแสดงให้เห็นถึงชีวิตหรูหราในเมืองใหญ่ แต่หนูชนบทกลับพบว่าความหรูหรานั้นมาพร้อมกับความหวาดกลัวจากสุนัขไล่ล่า สุดท้ายหนูชนบทจึงตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท ที่แม้จะมีแต่อาหารธรรมดาๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความสงบสุข

นิทานเรื่องนี้เล่าถึงความรักและความเสียสละของนางเนื้อที่มีต่อพระยาเนื้อ สามีของเธอ เมื่อพระยาเนื้อประสบอันตราย นางเนื้อยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเขา ความเสียสละของนางเนื้อทำให้นายพรานเกิดความเมตตา เลิกคิดที่จะฆ่าและปล่อยพระยาเนื้อให้เป็นอิสระ

นัทเป็นเด็กที่ไม่ค่อยมีระเบียบวินัยและมักเลื่อนงานจนถึงนาทีสุดท้าย แต่หลังจากได้เรียนรู้จากบอลและครูแอน เขาเริ่มปรับปรุงตัวเองให้มีวินัยมากขึ้น ทำงานตามแผนและส่งงานตรงเวลา ผลงานของเขาดีขึ้น และเขารู้สึกภูมิใจที่มีระเบียบวินัย

น้องอายที่ไม่ชอบสัตว์เริ่มเปลี่ยนมุมมองหลังจากได้ช่วยเหลือเจ้าเหมียวสีส้มที่หิวโหย เธอเรียนรู้ว่าการรักสัตว์ไม่เพียงแต่ช่วยพวกมันให้อิ่มท้อง แต่ยังเติมเต็มความสุขในหัวใจของเธอเองอีกด้วย

หมาป่าพยายามจะเป็นเจ้าป่าโดยการข่มขู่สัตว์อื่น ๆ แต่เมื่อได้รับคำสอนจากสิงโต มันก็เรียนรู้ว่าอำนาจที่แท้จริงมาจากความเคารพและศรัทธา หมาป่าจึงเปลี่ยนแปลงตัวเองและเริ่มช่วยเหลือสัตว์ในป่า จนได้รับความเคารพจากสัตว์ทั้งหลาย

พวกกบที่เคยมีชีวิตสงบสุขร้องขอให้เทพจูปิเตอร์ส่งกษัตริย์มาปกครอง แต่เมื่อส่งกษัตริย์ขอนไม้และกษัตริย์ปลาไหลให้กลับไม่พอใจ พวกมันจึงขอให้เทพส่งกษัตริย์ที่มีอำนาจมาแทน คราวนี้พวกมันต้องเผชิญกับนกกระสาที่ไล่จิกกินพวกมันจนต้องหนีกันวุ่น

กระต่ายป่าขี้ขลาดถามสิงโตถึงข่าวลือที่ว่าสิงโตก็กลัวเสียงไก่ขัน สิงโตยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่ามันกลัวสิ่งเล็ก ๆ เช่นเสียงไก่ กระต่ายป่าหัวเราะและตระหนักว่าตัวเองก็กลัวเสียงเห่าของลูกสุนัขล่าเนื้อเช่นกัน

แม่ไก่เคยจิกลูกแมงป่องไปกิน ทำให้แม่และพ่อของแมงป่องโกรธแค้น แต่เมื่อแม่แมงป่องเห็นลูกเจี๊ยบของแม่ไก่ครั้งหนึ่ง เธอหยุดคิดและรู้ว่า การแก้แค้นจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นได้ และในที่สุดเธอก็เลือกที่จะปล่อยวางความแค้นจากไป