เรื่องราวความรักของนางอรัญญนีและชายหนุ่มฝีพาย ที่ต้องซ่อนความรักจากสายตาคนอื่น ทั้งสองพยายามหนีไปด้วยกัน แต่เมื่อเจอเหตุการณ์อันตราย นางอรัญญนีได้รับบาดเจ็บและขอให้ชายหนุ่มหนีไปเพื่อความปลอดภัยของเขา นางรอเขาจนกระทั่งสิ้นชีวิตในถ้ำที่ลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความทรงจำ ชาวบ้านในพื้นที่จึงเรียกถ้ำนี้ว่า ถ้ำผานาง และลานที่นางนั่งรอว่า ลานนางคอย เพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงความรักและการรอคอยตลอดกาล

ก้องเป็นเด็กชายที่ยอมแพ้เมื่อต้องเจอกับอุปสรรค แต่หลังจากได้รับกำลังใจจากเมย์เพื่อนสนิทและครูตั้ม เขาเริ่มเพียรพยายามฝึกซ้อมจนทำได้ดีขึ้น แม้ว่าเขาจะไม่ชนะการแข่งขัน แต่เขาก็เรียนรู้ว่าความพยายามสำคัญกว่าผลลัพธ์

ลาตัวหนึ่งถูกขี่โดยเจ้าของไปตามทาง ทันใดนั้นลาเริ่มเดินออกนอกเส้นทางและมุ่งหน้าไปที่ขอบของหน้าผาลึก ในขณะที่ลากำลังจะตกนั้น เจ้าของจับที่หางของมันเพื่อดึงมันกลับมา

นกน้อยสงสัยว่าทำไมนกฮูกถึงออกหากินตอนกลางคืน นกฮูกอธิบายว่าในความเงียบสงบของคืน มันสามารถสังเกตและเรียนรู้จากสิ่งต่าง ๆ รอบตัว นกน้อยเข้าใจและได้บทเรียนว่าความฉลาดมาจากการเรียนรู้จากสิ่งรอบตัว ทั้งสองแยกย้ายไปด้วยความเข้าใจในวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน

นางไอ่ ธิดาผู้เลอโฉมของพระยาขอม เป็นที่หมายปองของทั้งท้าวผาแดงและท้าวพังคี เจ้าชายแห่งเมืองผาโพงและพญานาคจากเมืองบาดาล แม้ท้าวผาแดงจะได้ครองรักกับนางไอ่ แต่ด้วยกรรมเก่าที่เกี่ยวพัน ทำให้ท้าวพังคีในร่างกระรอกเผือกถูกฆ่าตายและนำมาสู่การทำลายเมืองเอกชะธีตา ท้ายที่สุด ท้าวเวสสุวัณได้ลงมาห้ามสงครามและให้ทั้งสองฝ่ายเลิกก่อเวรกัน

กระต่ายป่าฝูงหนึ่งที่ใช้ชีวิตด้วยความขี้ขลาดตัดสินใจจะจบชีวิตเพราะทนไม่ไหวกับความกลัวของตัวเอง แต่เมื่อพวกมันเห็นกบที่ตกใจหนีไปเพราะกลัวกระต่าย พวกมันก็เปลี่ยนใจและยอมรับว่าการมีชีวิตอยู่ยังคุ้มค่า แม้ว่าจะมีความกลัว

ต่อเป็นเด็กชายที่มุ่งมั่นจะชนะในกีฬาเสมอ แต่เมื่อแพ้ เขารู้สึกหงุดหงิดและไม่พอใจ แต่ด้วยคำแนะนำจากโอมและครูป้อม ต่อได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของน้ำใจนักกีฬา เขาเริ่มยอมรับผลการแข่งขันและให้เกียรติฝ่ายตรงข้าม ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้

พี่หรั่งเริ่มต้นงานใหม่ด้วยความตื่นเต้นและกังวล เขาพบว่าในที่ทำงานใหม่มีความยากลำบากมากมาย แต่เพื่อนร่วมงานอย่างพี่พีทและคำแนะนำจากคุณแม่ทำให้เขามีกำลังใจและความเชื่อมั่นในตัวเองมากขึ้น จนในที่สุดเขาก็สามารถทำงานได้ดีขึ้นและกลายเป็นคนที่มีทักษะในสายงานที่ทำ

กิตติสอนลูก ๆ ว่าความผิดพลาดเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการสอบหรือการแข่งขันกีฬา ความสำเร็จไม่ได้มาจากการไม่ทำผิดพลาด แต่คือการเรียนรู้จากความผิดพลาดและพยายามต่อไป เมื่อไม่ยอมแพ้ เราจะสามารถเติบโตและพบกับความสำเร็จในที่สุด

หมาป่าเจ้าเล่ห์พยายามล่อแพะน้อยให้ลงมาจากหน้าผาด้วยคำพูดที่หวานหู โดยอ้างว่าข้างล่างมีหญ้าสดอร่อยและว่ามันเพียงอยากเป็นเพื่อน แพะน้อยเริ่มสังเกตพฤติกรรมของหมาป่า และด้วยความฉลาด มันตระหนักว่าหมาป่ากำลังหิวและมีเจตนาไม่ดี แม้หมาป่าจะพยายามพูดจาหว่านล้อมอย่างไร แพะน้อยก็ไม่หลงเชื่อคำลวง สุดท้ายหมาป่าจึงต้องเดินจากไปด้วยความหงุดหงิด ขณะที่แพะน้อยยังคงปลอดภัยอยู่บนหน้าผา

หมูป่าลับเขี้ยวของมันเพื่อเตรียมพร้อมรับมือกับอันตราย แม้ว่าในขณะนั้นจะไม่มีภัยใด ๆ เกิดขึ้น สุนัขจิ้งจอกที่สงสัยจึงตั้งคำถามว่าทำไมหมูป่าต้องเตรียมพร้อมล่วงหน้า หมูป่าจึงอธิบายว่าการเตรียมตัวก่อนเหตุการณ์จะเกิดขึ้นจะช่วยให้รับมือได้อย่างมีประสิทธิภาพ สุนัขจิ้งจอกฟังแล้วเข้าใจและเริ่มเห็นคุณค่าของการเตรียมพร้อม

หมาป่าเจ้าเล่ห์ใช้หนังสิงโตมาปกคลุมตัวเพื่อแอบเข้าไปในฝูงแกะ หวังจะล่าแกะได้ง่าย ๆ แต่แกะที่สังเกตเห็นความผิดปกติได้ไหวตัวทันและร่วมมือกันไล่หมาป่าออกไป ทำให้หมาป่าหนีไปโดยไม่ได้อะไร