เรื่องราวของเจ้าชายอาทาสมุขแสดงถึงความเฉลียวฉลาดและความสามารถในการมองเห็นความจริง แม้เมื่อถูกทดสอบด้วยการหลอกลวง เขาก็สามารถรู้ทันและตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง ปัญญาของเขาทำให้เหล่าอำมาตย์ยอมรับและถวายราชสมบัติให้ ในที่สุดพระเจ้าอาทาสมุขก็สามารถแก้ไขปัญหาของชาวเมืองด้วยปัญญาและใจที่เป็นธรรม

นายธรรมยึดมั่นในศีลอย่างเคร่งครัด แม้เพื่อน ๆ จะพยายามชักชวนให้ละเมิดศีล คุณตาชัย ชายชราผู้มีประสบการณ์ชีวิต ได้แนะนำเขาว่าการรักษาศีลเป็นสมบัติล้ำค่าและจะนำพาความสงบสุขที่แท้จริงมาให้ ด้วยคำแนะนำนี้ นายธรรมยิ่งมุ่งมั่นรักษาศีล และพบความสุขจากจิตใจที่เข้มแข็งและสงบ

บอยเป็นเด็กชายที่ชอบรังแกนิดเพื่อนร่วมชั้น แต่เมื่อครูพิมพ์ได้ให้คำสอนเกี่ยวกับผลเสียของการรังแก บอยเริ่มรู้สึกผิดและขอโทษนิด จากนั้นเขาเปลี่ยนแปลงตัวเองและได้เรียนรู้ว่าการให้เกียรติและเป็นเพื่อนที่ดีจะนำความสุขมาให้มากกว่าการรังแกคนอื่น

เรื่องราวของพระจันทกุมารเป็นตัวอย่างของความยุติธรรมและความกล้าหาญในการเผชิญกับอันตราย พระจันทกุมารใช้ปัญญาและความกรุณาเพื่อแก้ไขสถานการณ์ร้ายแรง แม้จะมีศัตรูร้ายอย่างกัณฑหาลที่พยายามทำลาย พระองค์ก็ยังสามารถรักษาความสงบสุขและความยุติธรรมให้กับประชาชนได้ในที่สุด

พระเนมิราช กษัตริย์แห่งมิถิลา ทรงตั้งมั่นในความดีอย่างแน่วแน่ ท้าวสักกะจึงส่งมาตลีเชิญพระองค์ขึ้นสวรรค์ พระเนมิราชขอเยี่ยมชมอบายภูมิและสวรรค์ เพื่อให้เห็นผลแห่งบาปและบุญ จากนั้นพระองค์นำสิ่งที่เห็นมาเผยแผ่ให้ประชาชนตระหนักถึงการทำความดีเพื่อหลีกเลี่ยงทุกข์ทรมานและบรรลุสุขภาวะ ท้ายที่สุด เมื่อพระองค์เห็นผมหงอกก็ออกผนวช ละโลกียสุขเพื่อบำเพ็ญธรรมตามอธิษฐาน

ตาลขอยืมตุ๊กตาของแก้มไปเล่นแต่ทำเสียหายเพราะเธอไม่ดูแล เมื่อครูเมย์ตักเตือน ตาลขอโทษแก้มและรับผิดชอบซื้อตุ๊กตาคืนให้ เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของการรักษาของคนอื่นและการรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำ

ตาลเป็นเด็กที่กลัวการแสดงต่อหน้าคนอื่น แต่เมื่อได้รับกำลังใจจากเพื่อนและคุณครู เธอตัดสินใจเผชิญหน้ากับความกลัวและทำการแสดงอย่างกล้าหาญ เมื่อตาลก้าวข้ามความกลัวได้ ตาลก็รู้สึกภูมิใจและได้เรียนรู้ว่าความกล้าหาญคือการไม่ยอมแพ้ต่อความกลัว

แก้วและต้นพบกระเป๋าเงินตกอยู่ข้างทาง ขณะที่ต้นคิดจะแอบเก็บไว้ แก้วได้สอนให้เขาเห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์ ทั้งคู่จึงตัดสินใจนำกระเป๋าไปคืนครู เมื่อเจ้าของกระเป๋ามารับคืน ทั้งแก้วและต้นรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ

พระเจ้าอังคติราชแห่งมิถิลานครถูกคุณาชีวกะ (ชีเปลือย) ชักนำให้เชื่อว่าบาปบุญไม่มีจริง จึงเลิกทำบุญและมัวเมาในกามคุณ เจ้าหญิงรุจาผู้เป็นธิดาพยายามเตือนพระบิดาแต่ไม่สำเร็จ นางอธิษฐานขอให้ทวยเทพช่วย พระนารทะมหาพรหมจำแลงกายมาเตือนพระเจ้าอังคติราชถึงความทุกข์ทรมานในนรก พระองค์จึงสำนึกผิดและกลับมาทำบุญ รักษาศีล

บิวเป็นเด็กที่มักทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่คิดถึงความรู้สึกของคนรอบข้าง จนกระทั่งครูมลและเพื่อน ๆ ช่วยให้เขาตระหนักถึงความสำคัญของการเกรงใจผู้อื่น บิวจึงเปลี่ยนแปลงตัวเองและเริ่มใส่ใจคนรอบข้างมากขึ้น

น้ำฝนเคยเป็นเด็กที่ไม่ค่อยสนใจพัฒนาตัวเอง จนกระทั่งครูวิชัยและเพื่อนสนิทอย่างเมฆช่วยแนะนำให้เธอเริ่มฝึกสิ่งใหม่ ๆ ทีละเล็กทีละน้อย น้ำฝนจึงได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของการพัฒนาตัวเอง และในที่สุดเธอก็พบว่าชีวิตมีความหมายและท้าทายมากขึ้น

ดรีมไม่เคยแบ่งขนมปังให้เพื่อนจนกระทั่งวันหนึ่งยายแป๋วให้ขนมปังมาเพิ่มเพื่อให้เธอลองแบ่งให้เพื่อน เมื่อดรีมทำตามคำแนะนำ เธอได้พบกับความสุขที่แท้จริงจากการแบ่งปัน เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงคุณค่าของการให้ที่ทำให้ทั้งเราและผู้อื่นมีความสุข