พระเจ้าอังคติราชแห่งมิถิลานครถูกคุณาชีวกะ (ชีเปลือย) ชักนำให้เชื่อว่าบาปบุญไม่มีจริง จึงเลิกทำบุญและมัวเมาในกามคุณ เจ้าหญิงรุจาผู้เป็นธิดาพยายามเตือนพระบิดาแต่ไม่สำเร็จ นางอธิษฐานขอให้ทวยเทพช่วย พระนารทะมหาพรหมจำแลงกายมาเตือนพระเจ้าอังคติราชถึงความทุกข์ทรมานในนรก พระองค์จึงสำนึกผิดและกลับมาทำบุญ รักษาศีล

ในอดีตกาล มีพราหมณ์ผู้หนึ่งที่ฆ่าแพะเพื่อบูชามตกภัต แต่แพะตัวนั้นระลึกได้ถึงกรรมเก่าที่มันเคยฆ่าแพะเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ จึงถูกลงโทษด้วยการถูกตัดศีรษะใน 499 ชาติ ชาติสุดท้ายนี้มันจึงหัวเราะเพราะจะพ้นจากทุกข์ แต่ร้องไห้เพราะห่วงพราหมณ์ที่จะต้องได้รับทุกข์เช่นเดียวกัน พระโพธิสัตว์ในฐานะรุกขเทวดาแสดงธรรมให้มหาชนละเว้นจากการทำบาป

มาร์คเป็นเด็กชายที่ชอบตกปลา แม้เพื่อน ๆ จะท้อแท้และเลิกตกปลาไปแล้ว แต่เขากลับเลือกที่จะอดทนและรอคอยอย่างมีความหวัง จนในที่สุดเขาจับปลาตัวใหญ่ได้ ความสำเร็จของมาร์คแสดงให้เห็นว่าความอดทนเป็นสิ่งสำคัญที่จะนำพาไปสู่ผลลัพธ์ที่ดี

มุกเป็นเด็กขี้อายที่ไม่ค่อยกล้าพูด ขณะที่เบสท์มักพูดแทรกโดยไม่ตั้งใจฟังเพื่อน แต่เมื่อครูสมชายสอนให้เบสท์รับฟังเพื่อน ผลลัพธ์ของงานกลุ่มออกมาดีกว่าที่คาดไว้ ทั้งสองได้เรียนรู้ว่าการฟังและให้โอกาสกันเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพที่ดี

พระยานกกุณาละ ผู้ซึ่งมีนางนกดุเหว่า 3,500 ตัวล้อมรอบแต่ไม่เคยพอใจ ขณะที่พระยานกปุณณมุขะ ซึ่งมีนางนกดุเหว่าเพียง 350 ตัวกลับชื่นชมและดูแลอย่างดี วันหนึ่ง พระยานกปุณณมุขะป่วยหนัก นางนกทั้งหลายละทิ้งพระองค์ไปหาพระยานกกุณาละ แต่พระยานกกุณาละตำหนิพวกนางที่ไร้ซึ่งความภักดีและดูแลพระยานกปุณณมุขะจนหายป่วย เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความไม่แน่นอนในใจของคน และการใช้สติปัญญาเลือกคบคนที่ซื่อสัตย์และมั่นคง

หมอวิทย์มักอิจฉาหมอเก่งที่ประสบความสำเร็จและเป็นที่ชื่นชม แต่เมื่อได้รับคำแนะนำจากหมอเพ็ญ เขาเริ่มมองความสำเร็จของเพื่อนในแง่ดีและยินดีด้วยจริง ๆ การเปลี่ยนมุมมองนี้ช่วยให้เขารู้สึกสบายใจ และมีความสุขมากขึ้นโดยไม่ต้องเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่น

มาร์ค เจ้าของร้านกาแฟที่รู้จักกันดีในหมู่ลูกค้า ได้ให้คำแนะนำดี ๆ แก่คุณตาเจริญ พ่อค้าร้านเล็ก ๆ ที่ประสบปัญหาขายของไม่ดี โดยแนะนำให้ปรับปรุงร้านและลองใช้เทคโนโลยีในการขายสินค้าออนไลน์ คุณตาเจริญได้ลองทำตามคำแนะนำและพบว่า ร้านของเขากลับมามีลูกค้าอีกครั้งและเขาสามารถตั้งตัวได้ใหม่ การให้คำแนะนำที่ดีช่วยให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้น

นิวเป็นเด็กชายที่เก่งคณิตศาสตร์ แต่เขาไม่เคยอวดความสามารถของตัวเอง มีแต่คอยช่วยเหลือเพื่อน ๆ เช่น บีมที่ไม่เก่งคณิตศาสตร์ หลังจากได้รับการช่วยเหลือ บีมก็ทำโจทย์ได้ดีและมีความมั่นใจมากขึ้น เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของการแบ่งปันความรู้และช่วยเหลือผู้อื่น

มิวพบของเล่นที่น่าตื่นเต้นในสวนสาธารณะ และเพื่อนของเขาชวนให้เก็บไป แต่เขาตัดสินใจไม่หยิบของที่ไม่ใช่ของตัวเอง เพราะรู้ว่ามันอาจเป็นของคนอื่นที่ทำหาย มิวรู้สึกดีที่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์และการให้เกียรติสิทธิ์ของผู้อื่น

น้องบอยมีดินสอสีชุดใหม่และชวนเพื่อนใหม่ชื่อ "น้องอิง" ที่ไม่มีดินสอสีมาระบายสีด้วยกัน บอยแบ่งดินสอสีให้เพื่อนใช้ ทำให้อิงรู้สึกอบอุ่นและไม่เหงา จากนั้นทั้งสองคนก็กลายเป็นเพื่อนสนิท นิทานนี้สอนเรื่องการแบ่งปันและการสร้างมิตรภาพที่แข็งแกร่งผ่านความมีน้ำใจ

น้ำเป็นหัวหน้าทีมแบดมินตันที่มักจะตัดสินใจเองโดยไม่ฟังความคิดเห็นของเพื่อน จนกระทั่งโค้ชอ๊อดสอนให้เธอเห็นถึงความสำคัญของการรับฟังและให้เกียรติผู้อื่น เมื่อน้ำเปิดโอกาสให้มุกแสดงความคิดเห็น ทีมของพวกเธอก็ทำคะแนนได้ดีขึ้นและชนะการแข่งขัน

สัตตปัตตชาดกเล่าเรื่องของมานพหนุ่มที่ไม่เข้าใจความหวังดีของมารดาที่กลับชาติมาเกิดเป็นสุนัขจิ้งจอก และได้พยายามเตือนเขาถึงอันตรายจากโจร สุดท้าย เมื่อมานพหนุ่มถูกโจรจับตัว โจรได้คืนทรัพย์สินให้เขาพร้อมบอกความจริงว่า นกกระไนที่ร้องเพลงอย่างที่เขาคิดว่ามีโชคดีนั้น แท้จริงแล้วคือการส่งสัญญาณให้โจรปล้น