ในอดีตกาล มีพราหมณ์ผู้หนึ่งที่ฆ่าแพะเพื่อบูชามตกภัต แต่แพะตัวนั้นระลึกได้ถึงกรรมเก่าที่มันเคยฆ่าแพะเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ จึงถูกลงโทษด้วยการถูกตัดศีรษะใน 499 ชาติ ชาติสุดท้ายนี้มันจึงหัวเราะเพราะจะพ้นจากทุกข์ แต่ร้องไห้เพราะห่วงพราหมณ์ที่จะต้องได้รับทุกข์เช่นเดียวกัน พระโพธิสัตว์ในฐานะรุกขเทวดาแสดงธรรมให้มหาชนละเว้นจากการทำบาป

ตาลเป็นเด็กที่กลัวการแสดงต่อหน้าคนอื่น แต่เมื่อได้รับกำลังใจจากเพื่อนและคุณครู เธอตัดสินใจเผชิญหน้ากับความกลัวและทำการแสดงอย่างกล้าหาญ เมื่อตาลก้าวข้ามความกลัวได้ ตาลก็รู้สึกภูมิใจและได้เรียนรู้ว่าความกล้าหาญคือการไม่ยอมแพ้ต่อความกลัว

มุกเป็นเด็กขี้อายที่ไม่ค่อยกล้าพูด ขณะที่เบสท์มักพูดแทรกโดยไม่ตั้งใจฟังเพื่อน แต่เมื่อครูสมชายสอนให้เบสท์รับฟังเพื่อน ผลลัพธ์ของงานกลุ่มออกมาดีกว่าที่คาดไว้ ทั้งสองได้เรียนรู้ว่าการฟังและให้โอกาสกันเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพที่ดี

หมอวิทย์มักอิจฉาหมอเก่งที่ประสบความสำเร็จและเป็นที่ชื่นชม แต่เมื่อได้รับคำแนะนำจากหมอเพ็ญ เขาเริ่มมองความสำเร็จของเพื่อนในแง่ดีและยินดีด้วยจริง ๆ การเปลี่ยนมุมมองนี้ช่วยให้เขารู้สึกสบายใจ และมีความสุขมากขึ้นโดยไม่ต้องเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่น

พระเจ้าอังคติราชแห่งมิถิลานครถูกคุณาชีวกะ (ชีเปลือย) ชักนำให้เชื่อว่าบาปบุญไม่มีจริง จึงเลิกทำบุญและมัวเมาในกามคุณ เจ้าหญิงรุจาผู้เป็นธิดาพยายามเตือนพระบิดาแต่ไม่สำเร็จ นางอธิษฐานขอให้ทวยเทพช่วย พระนารทะมหาพรหมจำแลงกายมาเตือนพระเจ้าอังคติราชถึงความทุกข์ทรมานในนรก พระองค์จึงสำนึกผิดและกลับมาทำบุญ รักษาศีล

มิวพบของเล่นที่น่าตื่นเต้นในสวนสาธารณะ และเพื่อนของเขาชวนให้เก็บไป แต่เขาตัดสินใจไม่หยิบของที่ไม่ใช่ของตัวเอง เพราะรู้ว่ามันอาจเป็นของคนอื่นที่ทำหาย มิวรู้สึกดีที่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์และการให้เกียรติสิทธิ์ของผู้อื่น

นิวเป็นเด็กชายที่เก่งคณิตศาสตร์ แต่เขาไม่เคยอวดความสามารถของตัวเอง มีแต่คอยช่วยเหลือเพื่อน ๆ เช่น บีมที่ไม่เก่งคณิตศาสตร์ หลังจากได้รับการช่วยเหลือ บีมก็ทำโจทย์ได้ดีและมีความมั่นใจมากขึ้น เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของการแบ่งปันความรู้และช่วยเหลือผู้อื่น

ครอบครัวของภูมิและภีมเชิญครอบครัวน้าตาลมาทานข้าวเย็นด้วย แต่ระหว่างมื้ออาหารน้องภูมิเคี้ยวเสียงดังและพูดขณะกิน ทำให้บรรยากาศไม่ดีนัก คุณพ่อคุณแม่จึงสอนด้วยความอ่อนโยนให้น้องภูมิรู้จักมารยาทที่ถูกต้อง เขาจึงปรับตัวใหม่ และทำให้ทุกคนรับประทานอาหารร่วมกันได้อย่างมีความสุข

น้องบอยมีดินสอสีชุดใหม่และชวนเพื่อนใหม่ชื่อ "น้องอิง" ที่ไม่มีดินสอสีมาระบายสีด้วยกัน บอยแบ่งดินสอสีให้เพื่อนใช้ ทำให้อิงรู้สึกอบอุ่นและไม่เหงา จากนั้นทั้งสองคนก็กลายเป็นเพื่อนสนิท นิทานนี้สอนเรื่องการแบ่งปันและการสร้างมิตรภาพที่แข็งแกร่งผ่านความมีน้ำใจ

น้ำเป็นหัวหน้าทีมแบดมินตันที่มักจะตัดสินใจเองโดยไม่ฟังความคิดเห็นของเพื่อน จนกระทั่งโค้ชอ๊อดสอนให้เธอเห็นถึงความสำคัญของการรับฟังและให้เกียรติผู้อื่น เมื่อน้ำเปิดโอกาสให้มุกแสดงความคิดเห็น ทีมของพวกเธอก็ทำคะแนนได้ดีขึ้นและชนะการแข่งขัน

ต้นเป็นเด็กชายที่ชอบพูดจาไม่สุภาพ แต่เมื่อได้รับคำแนะนำจากครูและเห็นตัวอย่างจากเพื่อนอย่างแก้ว เขาเริ่มปรับตัวและใช้คำพูดที่สุภาพมากขึ้น ทำให้เพื่อน ๆ รู้สึกดีและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในชั้นเรียน

แจ็คเป็นเด็กชายที่มีรูปร่างท้วมและมักถูกนัทล้อเลียนเรื่องรูปร่าง แม้แจ็คจะพยายามฝึกซ้อมฟุตบอล แต่คำล้อเลียนทำให้เขาเสียความมั่นใจ จนกระทั่งโค้ชบอลและมิกกี้เข้ามาช่วยทำให้นัทตระหนักถึงความผิดของตัวเอง นัทขอโทษแจ็คและทุกคนก็กลับมาเล่นบอลกันอย่างสนุกสนาน โดยเรียนรู้ว่าไม่ควรบูลลี่เพื่อนเพราะรูปร่าง