มุกเป็นเด็กขี้อายที่ไม่ค่อยกล้าพูด ขณะที่เบสท์มักพูดแทรกโดยไม่ตั้งใจฟังเพื่อน แต่เมื่อครูสมชายสอนให้เบสท์รับฟังเพื่อน ผลลัพธ์ของงานกลุ่มออกมาดีกว่าที่คาดไว้ ทั้งสองได้เรียนรู้ว่าการฟังและให้โอกาสกันเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพที่ดี

ต้นเป็นเด็กชายที่ชอบพูดจาไม่สุภาพ แต่เมื่อได้รับคำแนะนำจากครูและเห็นตัวอย่างจากเพื่อนอย่างแก้ว เขาเริ่มปรับตัวและใช้คำพูดที่สุภาพมากขึ้น ทำให้เพื่อน ๆ รู้สึกดีและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในชั้นเรียน

อั้มเป็นเด็กชายที่ชอบหยิบของคนอื่นโดยไม่ขออนุญาต แต่เมื่อบีมและครูแก้วสอนให้เขาเข้าใจถึงความสำคัญของการขออนุญาตก่อนหยิบของ อั้มจึงปรับปรุงพฤติกรรมและเริ่มเคารพสิทธิ์ของผู้อื่นมากขึ้น

ปันและเต้ยพบชายคนหนึ่งกำลังขโมยขนมจากร้านของลุงสน แม้เต้ยจะกลัวจนไม่กล้าทำอะไร แต่ปันกลับกล้าหาญและตัดสินใจตะโกนเตือนลุงสน ทำให้สามารถหยุดการขโมยได้สำเร็จ เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของการกล้าทำสิ่งที่ถูกต้องแม้ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก