กากับเหยือกน้ำ

กากับเหยือกน้ำ

มีกาตัวผู้กระหายตัวหนึ่งอ่อนล้าจนแทบไม่มีเรี่ยวแรงจะบิน มันได้พบกับเหยือกน้ำใบหนึ่งวางอยู่จึงรีบไปที่เหยือกน้ำใบนั้นด้วยความหวัง ทว่ามันก็ต้องผิดหวังเพราะในเหยือกน้ำมีน้ำอยู่น้อยเหลือเกิน

325 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
มีกาตัวหนึ่งมันอ่อนล้าเป็นอย่างมากจนไม่มีกระทั่งเรี่ยวแรงที่จะบินเพราะด้วยความกระหายน้ำของมัน
กา
กา

ข้าเหนื่อยเหลือเกินข้ากระหายน้ำเป็นอย่างมากข้าหวังว่าข้าจะได้จิบน้ำเพียงเล็กน้อยเพื่อให้ข้าได้ดับกระหาย

เจ้ากาที่กำลังอ่อนล้าได้พูดกับตนเอง
ทันใดนั้นมันก็ได้พบกับเหยือกน้ำใบหนึ่งที่วางอยู่มันจึงได้รีบเดินไปที่เหยือกใบนั้นด้วยความหวัง พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า
กา
กา

ข้าช่างโชคดีอะไรเช่นนี้หากข้าไม่ได้พบเหยือกใบนี้ข้าคงได้กระหายน้ำตายเป็นแน่

หลังจากที่มันพูดเสร็จมันก็ได้เดินเข้าไปใกล้ ๆ เหยือกใบนั้นด้วยความหวัง แต่เมื่อมันเข้าไปดูที่เหยือกน้ำใบนั้นแล้วมันก็ต้องพบกับความผิดหวังเพราะน้ำที่อยู่ในเหยือกนั้นเหลืออยู่ที่ก้นเหยือกเพียงน้อยนิด จนมันไม่สามารถที่ก้มลงไปดื่มน้ำในเหยือกได้
มันจึงคิดหาวิถีทางและลองทำทุกอย่างเพื่อให้มันสามารถดื่มน้ำจากเหยือกใบนี้ให้ได้แต่ความพยามของมันนั้นกลับสูญเปล่า
เพราะไม่ว่ามันจะทำวิธีไหนมันก็ไม่สามารถที่จะดื่มน้ำจากเหยือกได้เลย ด้วยความเหนื่อยล้าและความกระหายน้ำทำให้มันได้พูดตัดพ้อกับตัวเองออกมาว่า
กา
กา

ข้าจะทำอย่างไรดีข้าลองมาตั้งหลายวิธีแล้วแต่ข้ากลับไม่สามารถดื่มน้ำในเหยือกใบนี้ได้เลยท่าเป็นเช่นนี้ต่อไปข้าคงได้กระหายน้ำตายเป็นแน่

ทันใดนั้นเจ้ากาผู้อ่อนล้าก็ได้มองไปเห็นก้อนกรวดก้อนเล็ก ๆ ที่กระจายอยู่เต็มพื้นมันจึงได้ตัดสินใจรวบรวมก้อนกรวดให้ได้มากที่สุดเท่าที่มันจะทำได้และใช้จงอยปากของมันหย่อนก้อนหินลงไปทีละก้อน ๆ ลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั้งระดับน้ำในเหยือกนั้นสูงขึ้น ๆ จนทำให้มันสามารถดื่มน้ำจากเหยือกได้และทำให้มันรอดชีวิตไปได้ในที่สุด
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอเพียงแค่เราใช้สติในการตัดสินใจและมองหาทางออกอย่างใจเย็น เพียงแค่นี้เราก็จะสามารถแก้ไขปัญหานั้นได้”