กิ่งไม้หนึ่งมัด

กิ่งไม้หนึ่งมัด

ณ กระท่อมเล็กๆท้ายหมู่บ้านแห่งหนึ่งได้มีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ครอบครัวนี้มีสมาชิกทั้งหมด 4 คนประกอบไปด้วย พ่อ ลูกชายคนโต ลูกชายคนกลาง และ ลูกชายคนเล็ก วันหนึ่งพ่อของพวกเขาได้ล้มป่วยลงอย่างกระทันหันและด้วยความชราของผู้เป็นบิดานั้นทำให้เขารับรู้ได้ด้วยตัวเองว่าตนจะอยู่ดูแลลูกได้อีกไม่นานเขาเลยตัดสินใจที่จะเรียกลูกชายทั้งสามของเขามาอยู่รอบๆตัวของเขาเพื่อที่จะพูดสั่งเสียก่อนที่เขาจะจากไปหลังจากที่ลูกชายทั้งสามของเขามาครบแล้วผู้เป็นพ่อก็ไม่รีรอที่จะเอ่ยกับลูกชายทั้งสามของเขาว่า

แนะนำตัวละคร
ณ กระท่อมเล็กๆท้ายหมู่บ้านแห่งหนึ่งได้มีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ครอบครัวนี้มีสมาชิกทั้งหมด 4 คนประกอบไปด้วย พ่อ ลูกชายคนโต ลูกชายคนกลาง และ ลูกชายคนเล็ก 
วันหนึ่งพ่อของพวกเขาได้ล้มป่วยลงอย่างกระทันหันและด้วยความชราของผู้เป็นบิดานั้นทำให้เขารับรู้ได้ด้วยตัวเองว่าตนจะอยู่ดูแลลูกได้อีกไม่นานเขาเลยตัดสินใจที่จะเรียกลูกชายทั้งสามของเขามาอยู่รอบๆตัวของเขาเพื่อที่จะพูดสั่งเสียก่อนที่เขาจะจากไปหลังจากที่ลูกชายทั้งสามของเขามาครบแล้วผู้เป็นพ่อก็ไม่รีรอที่จะเอ่ยกับลูกชายทั้งสามของเขาว่า
พ่อ
พ่อ

พวกเจ้าจงไปหากิ่งไม้มาหลายๆกิ่งแล้วนำมันมามัดรวมกันให้พ่อ

ลูกชายทั้งสามที่ได้ยินดังนั้นก็ได้พากันออกไปหากิ่งไม้โดยทันทีและนำมันมามัดรวมกันตามที่พ่อของตนได้กล่าว
ลูกชายเล็ก
ลูกชายเล็ก

นี่พ่อเราคิดจะบอกอะไรกับพวกเรากันนะพี่

ลูกชายคนกลาง
ลูกชายคนกลาง

ไปทำตามที่พ่อบอกกันเถอะนะ ไม่ต้องสงสัยอะไรหรอก

แล้วพวกเขาก็แยกย้ายกันไปหากิ่งไม้ตามที่พ่อได้บอกไว้
ลูกชายคนโต
ลูกชายคนโต

นี่ครับกิ่งไม้หนึ่งมัดที่พ่อบอกให้พวกข้าไปหามา

พ่อเห็นดังนั้นจึงได้เอ่ยขึ้นอีกว่า
พ่อ
พ่อ

ทีนี้พวกเจ้าทั้งสามจงผลัดกันหักกิ่งไม้มัดนี้ให้พ่อดูทีซิ

ลูกชายทั้งสามได้ยินคำที่พ่อตนบอกดังนั้นก็ได้ผลัดกันหักกิ่งไม้มัดนี้ที่ละคนๆจนครบทั้งสามคนแต่ก็ไม่มีลูกคนไหนสามารถหักกิ่งไม้มัดนี้ได้เลยพ่อที่เห็นดังนั้นก็ได้เอ่ยกับลูกชายทั้งสามไปอีกว่า
พ่อ
พ่อ

ทีนี้พวกเจ้าลองดึงกิ่งไม้ออกมาคนละ 1 กิ่งแล้วลองหักมันดูซิ

ลูกชายทั้งสามจึงได้ดึงกิ่งไม้ออกมาคนละ 1 กิ่งและลองหักดูพวกเขาพบว่ากิ่งไม้นั้นได้หักออกจากกันได้อย่างง่ายดายต่างจาการหักกิ่งไม้ที่มัดรวมกันเหมือนตอนแรกที่พวกเขาได้หัก
พ่อ
พ่อ

ทีนี้พวกเจ้าเข้าใจในสิ่งที่พ่อจะสอนแล้วหรือยังกิ่งไม้ 1 กิ่งเปรียบเหมือนพวกเจ้า1คน

พ่อ
พ่อ

หากพวกเจ้าแตกแยกไม่สามัคคีกันก็ง่ายต่อการที่จะโดนทำร้ายหรือโดนหักหลัง

พ่อ
พ่อ

แต่หากพวกเจ้ารักและสามัคคีกันเหมือนดั่งกิ่งไม้มัดแรกก็จะไม่มีใครที่จะสามารถเข้ามาทำร้ายพวกเจ้าทั้งสามได้

ลูกชายคนโต
ลูกชายคนโต

ครับพ่อ พวกเราจะรักสามัคคีกันดังคำที่พ่อไว้สั่งเสียไว้ให้ได้ครับ

ลูกชายคนกลาง
ลูกชายคนกลาง

ครับพ่อพวกเราจะสามัคคีกันให้มาก ๆครับ

ลูกชายเล็ก
ลูกชายเล็ก

ผมจะรักและเคารพพี่ๆ และสามัคคีกันครับพ่อ

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความสามัคคีนั้นคือพลังที่ยิ่งใหญ่หากเมื่อใดที่เราแตกแยกไม่สามัคคีกันก็ง่ายต่อการที่จะโดยปองร้ายได้”

ณ บ้านหลังหนึ่งในแถบชนบทที่มีการเลี้ยงไก่เพื่อที่จะสามรถนำไข่ไก่ไปขาย หรือนำมาทำเป็นอาหารได้ และเช้าวันหนึ่ง ขณะที่แม่ไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดินอย่างเช่นทุกวัน แต่มันก็เขี่ยไปเจอบางสิ่งบางอย่างที่ส่องแสงประกายวิบวับอยู่ที่พื้น

ครั้งหนึ่ง บรรดาหนูในบ้านหลังหนึ่งต่างมาประชุมกัน เพื่อคิดหาวิธีเอาตัวรอดจากเจ้าแมวตัวร้ายที่ชอบไล่จับหนูกินทุกวัน หนูหลายตัวเสนอวิธีต่าง ๆ แต่ก็ยังไม่มีวิธีไหนเข้าที หนูหนุ่มตัวหนึ่งเสนอว่า

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีไก่และลาเป็นเพื่อนรักกันมานาน ทั้งคู่มักจะออกมาหากินที่ป่าด้วยกันอยู่เป็นประจำจนไม่คิดว่าจะมีอันตรายใด ๆที่จะทำให้พวกมันหวาดกลัวได้ วันหนึ่งในวันหนึ่งขณะที่ไก่และลากำลังออกหาอาหารอยู่ด้วยกันอย่างเพลิดเพลินนั้นได้มีราชสีห์ตัวหนึ่งซึ่งมันก็ก็จ้องที่จะมาล่าไก่และลาเป็นอาหารมานานแล้ว มันจึงได้คิดอุบายขึ้น โดยได้ตะโกนร้องออกมาดัง ๆว่า

วันหนึ่งในฤดูร้อนที่แสนจะแห้งแล้งและก็อบอ้าว สิงโตและแพะต่างก็เดินหาแหล่งน้ำเพื่อที่พวกมันจะดื่มและดับกระหาย จนพวกมันเดินมาพบกับหนองน้ำแห่งหนึ่งแต่หนองน้ำแห่งนี้ไม่มีน้ำอยู่เลย มันช่างดูแห้งขอดเหลือเกิน สิงโตและแพะต่างทะเลาะกันถกเถียงกันเพื่อที่จะแย่งกันกินน้ำจนทำให้เกิดการต่อสู้กันขึ้น

มีลาตัวหนึ่งที่กำลังทำงานอยู่ งานของมันคือการขนสัมภาระไปให้เจ้าของของมัน ยังหมู่บ้านหนึ่งที่อยู่ถัดออกไป สัมภาระนั้นดูมากจนเต็มหลังไปหมด มันเดินมาสักระยะหนึ่ง จนถึงธารน้ำ และตั้งใจที่จะเดินข้ามไปยังอีกฝั่ง เพราะเป้าหมายของการเดินทางครั้งนี้ คือหมู่บ้านซึ่งอยู่อีกฝั่งของธารน้ำ

ราชสีห์ เจ้าป่าผู้น่าเกรงขาม ไม่ว่าจะเดินไปที่ใด สัตว์ป่าน้อยใหญ่ต่างก็ต้องยำเกรง เป็นราชสีห์ถือเป็นเจ้าป่า หรือเรียกได้ว่าเป็นใหญ่ที่สุด วันหนึ่งเจ้าราชสีห์รู้สึกเบื่อหน่ายจึงเดินทางออกจากป่าเพื่อที่จะได้ท่องเที่ยว

บนท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไพศาล มีเจ้านกกระเรียนตัวหนึ่ง โผบินอยู่บนท้องฟ้าอย่างมีความสุข มันเตรียมพร้อมที่จะบินลงสู่พื้นดินเพื่อหาอาหารอย่างเช่นทุกวัน จนกระทั่ง มันสังเกตเห็นหมาป่าตัวหนึ่ง กำลังดิ้นทุรนทุรายที่ใต้ต้นไม้ หมาป่าตัวน้อยดูเจ็บปวดอย่างมาก นกกระเรียนจึงเดินเข้าไปถามมันว่า

กาลครั้งหนึ่ง ณ บึงอันกว้างใหญ่ที่มีสิงสาราสัตว์นานาพันธุ์อาศัยอยู่ มีกบสองตัวเป็นเพื่อนรักกัน กบตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในบึงแห่งนี้ ไม่ว่าจะฤดูใดก็มีน้ำเต็มปรี่ตลอดปี และมีเพื่อนพ้องกบอีกหลายตัวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ส่วนกบอีกตัวหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนรักของมันอาศัยอยู่ในลำห้วยเล็ก ๆ ที่ชาวไร่มักจะใช้เส้นทางนี้ในการลากเกวียน