มีนักธนูฝีมือดีอยู่คนหนึ่งเขาได้ออกเดินทางขึ้นภูเขาเพื่อที่จะล่าสัตว์แต่ด้วยความเก่งกาจและความหน้าแกรงขามของเขานั้นทันทีที่เขาได้ย่างเท้าก้าวเขาไปในป่าได้ทำให้สัตว์ป่าน้อยใหญ่ทั้งหลายต่างหวาดกลัวพากันแตกตื่นวิ่งหนีเขาเพื่อเอาชีวิตรอดไปกันหมดในเวลาที่เขาเข้าใกล้พวกมัน
ยกเว้นเจ้าสิงโตตัวหนึ่งที่ไม่ได้มีความเกรงกลัวต่อคันธนูของเขาแต่อย่างใด มันคิดที่จะท้าทายความสามารถของเขามันจึงได้กระโจนเข้าหานักธนูอย่างไม่ลังเล นักธนูเห็นดังนั้นเขาจึงได้ง้างธนูขึ้นพร้อมยิงลูกศรไปยังเจ้าสิงโตตัวนั้นในทันที
พร้อมกับพูดขึ้นว่า
นักธนู
นี่เป็นเพียงแค่การสั่งสอนให้เจ้ารู้เท่านั้น เจ้าน่าจะรู้นะว่าข้าจะทำอย่างไรหากเจ้าคิดที่จะโจมตีข้าอีกครั้ง
หลังจากที่นักธนูพูดจบเช่นนั้น เจ้าสิงโตที่ได้รับบาดเจ็บจากลูกศรของนักธนูทำให้มันหวาดกลัวเป็นอย่างมากมันจึงได้วิ่งหนีนักธนูคนนั้นไปอย่างรวดเร็วด้วยความกลัวอย่างที่สุด ทันใดนั้นเจ้าสุนัขจิ้งจอกที่ได้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่ต้น
มันจึงได้พูดกับสิงโตตัวนั้นว่า
สุนัขจิ้งจอก
ทำไมเจ้าไม่รวมรวมความกล้าแล้วเข้าไปสู้กับนักธนูคนนั้นอีกครั้งกันล่ะ นี่มันเป็นเพียงแค่การโจมตีครั้งแรกของเขาเพียงเท่านั้นเองนะ
สิงโตได้ยินดังนั้นจึงได้ตอบกลับไปว่า
สิงโต
นี่เป็นเพียงแค่การการโจมตีครั้งแรกอย่างงั้นหรือ
สิงโต
แค่นี้มันก็ทำให้ข้าได้รับบาดเจ็บถึงเพียงนี้แล้วเจ้าลองคิดดูซิว่าหากข้าเข้าจู่โจมนักธนูอีกครั้งเจ้าคิดว่าข้าจะรอดจากการโจมตีของเข้าได้และมีชีวิตรอดมาได้อย่างไรกัน