ณ หมู่บ้านที่มีผู้คนอาศัยอยู่ไม่มากนัก ทุก ๆ วันชาวบ้านที่เป็นผู้ชายจะตื่นขึ้นมาทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ส่วนผู้หญิงจะทำงานบ้าน และคอยหาอาหารเพื่อรอสามีกลับมาจากทำงาน กระทั่งมีหญิงสาวคนหนึ่งได้นำผ้าที่ซักเอาไว้ออกมาตากที่ราวตากผ้า เวลาผ่านไปไม่นานนักผ้าก็แห้งสนิทอย่างรวดเร็ว
ลมจึงพูดเยินยอตัวเองว่า
ลม
ชาวบ้านที่นี่ช่างโชคดีเสียจริง เป็นเพราะมีข้าอยู่ด้วย เสื้อผ้าที่ตากเอาไว้จึงแห้งเร็ว
พระอาทิตย์ได้ยินเช่นนั้นก็หาได้ยอมไม่ จึงตอบกลับไปว่า
พระอาทิตย์
ผิดแล้ว เป็นเพราะมีแสงแดดจากข้าต่างหากเล่า หากไม่มีแสงแดดจากพระอาทิตย์อย่างข้า เสื้อผ้าก็ไม่มีวันแห้งได้เร็วเช่นนี้หรอก
ลมกับพระอาทิตย์ถกเถียงกันว่าใครมีอำนาจเหนือกว่ากัน แต่ก็ยังตัดสินไม่ได้ ลมเห็นชายนักเดินทางคนหนึ่งเดินผ่านมาจึงคิดหาทางตัดสินแล้วพูดว่า
ลม
ถ้าอย่างนั้นเราลองมาแข่งกัน ใครทำให้ชายคนนี้ถอดเสื้อคลุมออกได้ถือว่าชนะ ข้าขอเป็นคนเริ่มก่อนนะ
พระอาทิตย์
ได้! ข้าไม่มีปัญหาอยู่แล้ว
ลมรวบรวมพลังพัดโหมกระหน่ำ หวังให้เสื้อคลุมหลุดปลิว แต่ชายนักเดินทางกลับจับเสื้อคลุมไว้แน่นแล้วรีบจ้ำเดินไป ทำให้ลมงุนงงนิ่งตะลึง
ลม
เป็นไปได้อย่างไรกัน ทำไมชายคนนั้นถึงไม่ถอดเสื้อกันล่ะ
พระอาทิตย์
ฮ่า ๆ ต่อไปทีข้าบาง คอยดูนะ
จากนั้นก็เริ่มส่องแสงแดดอ่อน ๆ แล้วค่อยแผดแสงเจิดจ้าร้อนแรงขึ้นทีละน้อย ทำให้ชายนักเดินทางรู้สึกร้อน จนในที่สุดก็ต้องถอดเสื้อคลุมออก พระอาทิตย์จึงเป็นผู้ชนะในทันที
