มดกับนกเขา

ณ ป่าเขาที่มีลำธารใสสะอาดไหลผ่าน ลำธารแห่งนี้นอกจากจะเป็นแหล่งน้ำสำคัญของผืนป่าแล้วนั้น ยังเป็นผืนน้ำที่ให้บรรดาสิงสาราสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลายได้มาดื่มกิน อีกทั้งยังเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำ และสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำอีกด้วย ซึ่งเจ้ามดตัวน้อยก็ใข้ลำธารแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยและเป็นแหล่งอาหารของพวกมันด้วยเช่นกัน

วันหนึ่งขณะที่เจ้ามดกำลังดื่มน้ำในลำธาร เกิดมีลมพายุพัดกระหน่ำอย่างแรงจึงหอบเจ้ามดน้อยปลิวลอยละลิ่วตกลงไปในน้ำเจ้ามดพยายามกระเสือกกระสนว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง แต่มันก็ไม่สามารถต้านแรงลมที่พัดตีน้ำจนกระเพื่อมอยู่ได้ จวนมันใกล้จะหมดแรง

มดน้อยร้องขอความช่วยเหลือ จนกระทั่งมีนกตัวหนึ่งเกาะอยู่บนต้นไม้ริมลำธารได้ยินเสียงอันแหลมเล็กของมัน จึงพยายามมองหาต้นเสียงด้วยความร้อนใจ

เมื่อนกเขาเห็นดังนั้นจึงรีบจิกใบไม้ร่อนลงไปในน้ำ เพื่อที่จะให้มดเกาะใบไม้ใบนั้น

เจ้ามดเกาะใบไม้เอาไว้ และอาศัยใบไม้ให้ลอยกลับมาจนถึงฝั่งได้อย่างปลอดภัย

ทันใดนั้น ขณะที่ทั้งสองกำลังดีใจอยู่นั้น นายพรานคนหนึ่งย่องเข้ามาเตรียมตาข่ายจะเหวี่ยงจับนกเขา เจ้ามดเห็นเข้าจึงรีบตรงเขากัดส้นเท้าของนายพรานเต็มแรงจนนายพรานร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด

เมื่อได้ยินเสียงนายพรานร้องลั่น นกเขาจึงรู้ตัวและบินหนีไปได้อย่างทันท่วงที