ในวันที่ท้องฟ้าสดใส มีเจ้าหมาตัวหนึ่ง มันพึ่งมาจากตลาดสด มันยิ้มอย่างมีความสุข ดีใจเป็นที่สุดที่มันสามารถขโมยเนื้อชิ้นงามมาจาก แผงขายเนื้อได้ ในขณะที่คนขายเนื้อกำลังเผลอ
เจ้าหมา เดินคาบเนื้อมาอย่างสบายใจหวังจะหาที่สงบเงียบสักแห่งก่อนจะกินเนื้อที่ได้มาอย่างอร่อย
มันได้เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงสะพานข้ามแม่น้ำ เล็กๆ หวังจะข้ามไปยังอีกฝั่ง บริเวณนี้มีน้ำนิ่งมาก จนสังเกตเห็นว่ามีเงาตัวอะไรในน้ำ ดูแล้วก็คล้ายๆตัวของมันเอง มีหู มีสี่ขา มีหาง และลำตัวขนาดเท่ากับตัวมันเลย
เจ้าหมามองแล้วมองอีกกับเงาในน้ำนั้น แต่มันก็ไม่เฉลียวใจคิดเลยสักนิดว่า เงาในน้ำนั้นคือเงาของตัวมันเอง
มันได้แต่จดจ้องไปที่เนื้อในปากเงาของหมาตัวที่อยู่ในน้ำก่อนจะคิดว่าเนื้อก้อนนั้นใหญ่กว่าของตน
หมา
ก้อนเนื้อนั้นมันช่างอันใหญ่กว่าที่ข้าคาบมาเสียอีก ข้าควรจะได้เนื้อก้อนนั้นมาเป็นของข้ามันคงทำให้ข้าอิ่มไปได้หลายวันเลยทีเดียว
เจ้าหมาได้อ้าปากขึ้นเพื่อหวังจะคาบเนื้อก้อนใหม่ ที่ใหญ่กว่าที่ตนเองมี ทันใดนั้นก้อนเนื้อของเจ้าหมาตกลงไปในน้ำ มันสังเกตได้ว่า พอเนื้อในปากของมันหลุดไป เนื้อของเจ้าหมาในน้ำก็หายไปเช่นกัน
เจ้าหมาวิ่งไปมาด้วยความเสียดาย มองหาก้อนเนื้อของตนเอง แต่แล้วก็หมดหวัง เพราะมันได้จมหายลับไปแล้ว พร้อมๆกับเงาในน้ำนั่นเอง