นกฮูกกับช้าง

นกฮูกกับช้าง

กาลครั้งหนึ่งในป่าที่หนาทึบแห่งหนึ่ง ได้มีนกฮูกและช้างซึ่งเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากอาศัยอยู่ ทั้งสองได้แบ่งปันความทุกข์ความสุขให้แก่กันและกัน จะช่วยเหลือซึ่งกันและกันอยู่เสมอ

แนะนำตัวละคร
ณ ป่าอันกว้างใหญ่แห่งหนึ่ง มีนกฮูกและช้างเป็นเพื่อนรักกันและอาศัยอยู่ร่วมกันมาอย่างยาวนาน ซึ่งนกฮูกนั้นเป็นสัตว์ที่ฉลาดเฉลียว ส่วนช้างป่านั้นมีพละกำลังมหาศาล ทำให้ทั้งสองช่วยเหลือซึ่งกันและกันอยู่เสมอ
วันหนึ่งช้างออกไปหาอาหารอย่างเช่นทุกวัน มันได้พบกับเหล่าปีศาจร้ายที่กำลังเดินทางเข้ามาในป่าเพื่อที่จะตามหาช้างป่าสักเชือกกลับไปให้พระราชาพอดี เหล่าปีศาจทั้งหลายจึงดีใจเป็นอย่างมากที่ได้พบกับช้างป่าเชือกนี้ จึงได้จับตัวช้างป่ากลับพระราชวังหมายจะให้พระราชากิน
ช้าง
ช้าง

พวกท่านจับตัวข้าไปเพราะเหตุใดกัน

ช้างป่าเอ่ยถามเหล่าปีศาจร้ายขณะที่ตนกำลังถูกพาตัวกลับไปที่พระราชวัง หนึ่งในปีศาจร้ายจึงพูดขึ้นว่า
ปีศาจ
ปีศาจ

พระราชาของพวกข้าฝันว่าได้กินช้าง ข้าเลยจะทำให้ฝันของพระราชาเป็นจริง

ช้าง
ช้าง

หากเป็นเช่นนั้น ขอให้ข้าได้ไปพบกับเพื่อนรักเก่าของข้าเป็นครั้งสุดท้ายได้หรือไม่ ข้าสัญญาว่าจะกลับมาหาพวกท่าน และจะยอมให้พวกท่านจับข่าไปให้พระราชากิน

ปีศาจ
ปีศาจ

หากเจ้ารักษาสัจจะ ข้าก็จะยอมให้เจ้าไปบอกลาเพื่อนเก่าของเจ้าก็ได้

ข้อตกลงระหว่างช้างป่าและเหล่าปีศาจเป็นไปได้ด้วยดี เพราะช้างป่าสัญญาว่าจะกลับมาให้ราชาของเหล่าปีศาจกิน พวกเหล่าปีศาจจึงยอมปล่อยตัวช้างป่าให้ไปพบกับเพื่อนเก่าหรือนั่นก็คือนกฮูกนั่นเอง
เมื่อช้างป่าได้พบนกฮูก จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้นกฮูกเพื่อนรักได้ฟัง นกฮูกจึงพูดขึ้นว่า
นกฮูก
นกฮูก

ขอให้ข้าได้ไปเป็นเพื่อน แล้วจะคิดหาทางช่วยเจ้าเอง

ทั้งสองเดินทางกลับเข้าไปในป่าลึกอีกครั้งเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเหล่าปีศาจ เมื่อเห็นฝูงปีศาจกำลังชุมนุมกันอยู่ นกฮูกผู้เฉลียวฉลาดจึงออกอุบายในการช่วยเหลือช้างเพื่อนรัก โดยการสร้างกระพือปีกบิดขี้เกียจทำทีว่าตนเพิ่งตื่นนอน ก่อนจะพูดขึ้นว่า
นกฮูก
นกฮูก

เมื่อกี้ ข้าได้ฝันแปลกมากจริง ๆ

 
นกฮูก
นกฮูก

ในฝันนั้น ข้าได้แต่งงานกับราชินีแห่งปีศาจ ดังนั้นข้าคงจะได้แต่งงานกับนางจริง ๆ ไหนราชินีแห่งปีศาจอยู่ที่ไหนกัน?

พวกปีศาจได้ยินเช่นนั้นจึงคัดค้านเสียงดังว่า
ปีศาจ
ปีศาจ

เจ้าไม่สามารถแต่งงานกับราชินีของพวกข้าได้เพียงเพราะความฝันอย่างโง่ ๆ หรอกนะ!

นกฮูกจึงรีบตอบอย่างรวดเร็วทันทีทันใดว่า
นกฮูก
นกฮูก

ถ้าข้าไม่สามารถทำให้ความฝันของข้าเป็นจริงขึ้นมาได้

นกฮูก
นกฮูก

ก็แล้วราชาของพวกเจ้าจะสามารถยืนกรานที่จะกินช้างได้อย่างไร

นกฮูก
นกฮูก

เพราะราชาของพวกเจ้าก็เพียงแค่ฝันว่าได้กินช้างเท่านั้นเอง?

นกฮูก
นกฮูก

ถ้าราชาของพวกเจ้ายังยืนยันว่าจะกินเพื่อนของข้าให้ได้ ข้าก็จำเป็นต้องยืนยันที่จะแต่งงานกับราชินีของพวกเจ้าให้ได้เช่นกัน

ปีศาจร้ายรู้สึกงงงันจนกระทั่งไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี  ดังนั้น พวกปีศาจร้ายจึงได้ปล่อยให้นกฮูกและช้างกลับไปบ้านได้ และนี่คือวิธีที่นกฮูกได้ช่วยชีวิตช้างป่าเพื่อนรักนั่นเอง
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การคบบัณฑิตผู้มีปัญญา เป็นเพื่อนย่อมช่วยให้พ้นภัยได้”

กาลครั้งหนึ่ง ณ บึงอันกว้างใหญ่ที่มีสิงสาราสัตว์นานาพันธุ์อาศัยอยู่ มีกบสองตัวเป็นเพื่อนรักกัน กบตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในบึงแห่งนี้ ไม่ว่าจะฤดูใดก็มีน้ำเต็มปรี่ตลอดปี และมีเพื่อนพ้องกบอีกหลายตัวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ส่วนกบอีกตัวหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนรักของมันอาศัยอยู่ในลำห้วยเล็ก ๆ ที่ชาวไร่มักจะใช้เส้นทางนี้ในการลากเกวียน

หนูเเก่ตัวหนึ่งเดินทางเเรมรอนมาเป็นเวลานานเพื่อที่จะหาอาหารกลับไปยังรังของมันที่อยู่ในเขตชนบท แต่มันกลับต้องหยุดการเดินทางลงเพราะมีลำธารขนาดใหญ่ตัดเส้นทางของมัน

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเขามีอาชีพเป็นนายพรานเขาได้ออกล่าหาสัตว์เพื่อที่จะเป็นอาหารอยู่เป็นประจำ อยู่มาวันหนึ่งชายผู้นี้ได้จับนกกระทาได้เขาจึงได้นำมันไปเลี้ยงไว้ในเล้าของไก่ชนของตนเอง

มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเดินมาด้วยความหิวเนื่องจากไม่มีอาหารที่เป็นเนื้อให้มันกินเลย มันจึงเดินต่อไปเรื่อยๆ จนได้สังเกตว่าได้มีเจ้ากาดำตัวหนึ่งเกาะอยู่บนกิ่งไม้ ทันใดนั้นจิ้งจอกก็เห็นเนื้อที่ กาคาบไว้ ด้วยความฉลาดแกมเจ้าเล่ห์ของเจ้าจิ้งจอกมันจึงได้พูดขึ้นมาว่า สวัสดีแม่กาสุดสวย

เจ้าลาตัวน้อยสีน้ำตาลเดินโซเซตรงมาเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดหมาย ในสภาพเนื้อตัวมอมแมมซึ่งเต็มไปด้วยดินโคลน ในช่วงของฤดูแล้งที่ไม่มีสายฝนโปรยปรายลงมาจากฟ้า แม้แต่หญ้าสักต้นก็หาได้หายาก หลังจากที่เจ้าลาน้อยไม่ได้กินอะไรมาหลายวันและแล้วมันก็พบกับคอกม้าซึ่งในนี้มีม้าสีขาวตัวใหญ่ยืนอยู่มันดูสูงสง่ามาก ดูแล้วช่างแตกต่างกันมากจากสภาพของเจ้าลาในตอนนี้

ณ ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง มีกบฝูงใหญ่พวกมันอาศัยอยู่ในบึงน้ำกว้างอย่างมีความสุข ต่อมาในเช้าวันหนึ่งพวกกบเหล่านี้จึงปรึกษากันว่าพวกเราอยู่แบบนี้ด้วยกันมานานแล้วอยากจะหาเจ้านายหรือใครก็ได้เขาจะได้เป็นผู้นำและดูแลทุกข์สุข ช่วยปกครองดูแลพวก มันจึงได้รวมตัวกันและทำการร้องขอต่อเทวดาว่า

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ป่าใหญ่ที่มีสัตว์ป่ามากมายอาศัยอยู่ มีหมีตัวหนึ่งเดินหาอาหารกิน ซึ่งหมีชื่นชอบผลไม้เป็นชีวิตจิตใจ หากได้พบกับต้นเบอร์รี่ มันจะกินจนเกลี้ยงไม่ให้เหลือ แต่วันนี้เบอร์รี่ที่มันชื่นชอบหมดเสียแล้ว มันจึงต้องเดินหาอาหารต่อไปจนได้มาพบกับรังผึ้งรวงใหญ่

มดจะขนอาหารมาเตรียมไว้ให้พร้อมก่อนที่ฤดูหนาวจะมาถึงเพื่อให้มีอาหารกินตลอดหน้าหนาวและเตือนให้ตั้กแตนเก็บอาหารไว้บ้างแต่ตั๊กแตนกลับคิดว่าพวกตนมีเสบียงเพียงพอแล้วไม่ต้องหาเพิ่มเติมอีก