แมวตัวหนึ่งเดินเตร็ดเตร่อยู่ในเมืองเพื่อหาอาหารกิน ตัวมันเริ่มผอมกะหร่องเพราะไม่มีอาหารกินมาหลายวันแล้ว จนกระทั่งมันไปพบกับแม่ไก่ตัวหนึ่งที่ชาวบ้านเลี้ยงเอาไว้เป็นแม่พันธุ์ เจ้าแมวจึงมองไก่ตัวนั้นด้วยความหิวกระหาย
แมว
โชคดีจริง ๆ ที่ข้าตัดสินใจเดินเข้ามาในเมืองแบบนี้ จนได้มาเจอกับเจ้าไก่ตัวนั้น
แมว
หากจับไก่มากิน ข้าคงอิ่มท้องไปอีกนาน
เจ้าแมวคิดในใจว่าจะจับไก่มาได้ก็คิดหาอุบายที่จะทำให้ไก่ตกหลุมพรางของตน แต่มันก็กลัวผู้อื่นจะกล่าวหาว่าเป็นอันธพาล จึงหาข้ออ้างกล่าวโทษไก่ว่า
แมว
เจ้านี่สร้างแต่ความเดือดร้อน โก่งคอขันทุกคืนทำให้คนอื่นเขาไม่ได้หลับไม่ได้นอน
แมว
ข้าจะกำจัดเจ้าซะเพื่อความสุขของชาวบ้านทุกคน
เจ้าไก่ได้ยินเช่นนั้นจึงรีบแก้ตัวว่า
ไก่
ช้าก่อนเจ้าแมว เจ้าอย่าเพิ่งใจร้อน ได้โปรดฟังข้าอธิบายก่อน
ไก่
ตัวข้านั้นไม่เคยขันในเวลากลางคืน แต่ข้าจะขันตอนรุ่งเช้าเท่านั้น เพื่อปลุกให้ทุกคนตื่นขึ้นมาทำหน้าที่ของตนต่างหากล่ะ
ไก่
มันเป็นหน้าที่ของข้าที่จะต้องขันในทุก ๆ เช้า แต่ถึงอย่างนั้นข้าก็ไม่เคยทำให้ชาวบ้านต้องเดือนร้อนเลยนะ
ไก่ค้านไปด้วยเหตุผล แต่เจ้าแมวไม่ได้อยากฟังเหตุผล เพราะเป้าหมายของมันคือการจับไก่ตัวนี้มาเป็นอาหาร
แมว
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ต่อไปนี้เจ้าไม่ต้องขันปลุกใครแล้วล่ะ เพราะข้าจะขย้ำกินเจ้าเดี๋ยวนี้
พูดจบเจ้าแมวก็กระโจนตะปบไก่ทันที โดยไม่สนว่าคนอื่นจะมองอย่างไร และไม่ฟังแม้แต่เหตุผลของเจ้าไก่