แบงค์ถูกฟิวส์ล้อเลียนเรื่องรูปร่างอยู่เสมอ แต่ครูมลเข้ามาเตือนฟิวส์ว่า การล้อเลียนเพื่อนเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำ ฟิวส์เข้าใจและขอโทษแบงค์ ทั้งสองกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เรื่องนี้สอนให้เราเห็นความสำคัญของการเคารพเพื่อนและไม่รังแกผู้อื่น

แมงมุมชักใยหลอกลวงแมลงวันด้วยคำพูดหวาน ทำให้แมลงวันหลงกลและบินเข้ามาติดในใย แมงมุมแสดงให้เห็นว่าคำพูดที่ดูไร้พิษภัยนั้นสามารถแฝงด้วยเล่ห์กล แมลงวันต้องเผชิญกับผลของการหลงเชื่อคำพูดโดยไม่ระวัง

พระยานกกุณาละ ผู้ซึ่งมีนางนกดุเหว่า 3,500 ตัวล้อมรอบแต่ไม่เคยพอใจ ขณะที่พระยานกปุณณมุขะ ซึ่งมีนางนกดุเหว่าเพียง 350 ตัวกลับชื่นชมและดูแลอย่างดี วันหนึ่ง พระยานกปุณณมุขะป่วยหนัก นางนกทั้งหลายละทิ้งพระองค์ไปหาพระยานกกุณาละ แต่พระยานกกุณาละตำหนิพวกนางที่ไร้ซึ่งความภักดีและดูแลพระยานกปุณณมุขะจนหายป่วย เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความไม่แน่นอนในใจของคน และการใช้สติปัญญาเลือกคบคนที่ซื่อสัตย์และมั่นคง

มิวพบของเล่นที่น่าตื่นเต้นในสวนสาธารณะ และเพื่อนของเขาชวนให้เก็บไป แต่เขาตัดสินใจไม่หยิบของที่ไม่ใช่ของตัวเอง เพราะรู้ว่ามันอาจเป็นของคนอื่นที่ทำหาย มิวรู้สึกดีที่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์และการให้เกียรติสิทธิ์ของผู้อื่น

ผึ้งขยันทำงานเก็บน้ำหวานในฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาว ขณะที่หมีขี้เกียจเลือกที่จะนอนพักผ่อนและไม่สนใจเก็บสะสมอาหาร เมื่อฤดูหนาวมาถึง หมีต้องทนหิวโหยเพราะไม่มีอาหาร ผึ้งขยันเตือนหมีแล้ว แต่หมีไม่ฟัง จึงต้องรับผลของความประมาทของตน

พระวิจิตรจินดาถูกพิษพญานาคและสลบไปนานถึง 7 ปี จนกระทั่งนางโสนน้อยผู้มีชะตาต้องพเนจรออกจากเมือง ได้ใช้ยาวิเศษรักษาพระองค์ ระหว่างนั้นนางกุลาฉวยโอกาสอ้างว่าเป็นผู้รักษาพระวิจิตรจินดา แต่ในที่สุดความจริงก็ถูกเปิดเผย และพระวิจิตรจินดาได้อภิเษกกับนางโสนน้อย

กระต่ายผู้ภาคภูมิใจในความเร็วของตนดูถูกต้นไผ่ที่ยืนนิ่งอยู่ แต่เมื่อพายุพัดมา กระต่ายพบว่าความเร็วของมันไม่สามารถช่วยให้รอดพ้นได้ ขณะที่ต้นไผ่ยังคงอยู่รอดด้วยความยืดหยุ่น กระต่ายจึงเรียนรู้ว่าความมั่นคงและความยืดหยุ่นเป็นคุณค่าที่สำคัญ

โทนี่เป็นชายหนุ่มที่ขยันทำงาน เขาใช้ชีวิตด้วยการทำไร่และหาของป่าเพื่อเลี้ยงตัวเอง แม้ว่าจะมีทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับการดำรงชีวิต แต่เขายังรู้สึกว่าไม่พอใจและเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น เพื่อนบ้านและลุงพลพยายามช่วยเขาเข้าใจว่า ความสุขที่แท้จริงไม่ได้มาจากการมีมากที่สุด แต่มาจากการรู้จักพอใจในสิ่งที่มีอยู่ ลุงพลได้สอนว่า การทำงานหนักไม่ใช่สิ่งเลวร้าย แต่การรู้จักพอใจและไม่ไล่ตามความโลภจนเกินไปนั้นสำคัญ โทนี่จึงได้เรียนรู้ว่าความสุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งของ แต่ขึ้นอยู่กับทัศนคติและการแบ่งปันให้กับคนรอบข้าง

นิวเป็นเด็กชายที่เก่งคณิตศาสตร์ แต่เขาไม่เคยอวดความสามารถของตัวเอง มีแต่คอยช่วยเหลือเพื่อน ๆ เช่น บีมที่ไม่เก่งคณิตศาสตร์ หลังจากได้รับการช่วยเหลือ บีมก็ทำโจทย์ได้ดีและมีความมั่นใจมากขึ้น เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของการแบ่งปันความรู้และช่วยเหลือผู้อื่น

ต้นชอบให้คำสัญญากับเพื่อนๆ แต่บ่อยครั้งที่ลืมทำตาม วันหนึ่งเขาลืมนำอุปกรณ์กีฬาที่สัญญาไว้มาซ้อมกับทีมฟุตบอล ทำให้เพื่อน ๆ ผิดหวัง หลังจากได้รับคำแนะนำจากครูเมย์ ต้นจึงตระหนักถึงความสำคัญของคำสัญญาและพยายามไม่ให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นอีก

ปันและเต้ยพบชายคนหนึ่งกำลังขโมยขนมจากร้านของลุงสน แม้เต้ยจะกลัวจนไม่กล้าทำอะไร แต่ปันกลับกล้าหาญและตัดสินใจตะโกนเตือนลุงสน ทำให้สามารถหยุดการขโมยได้สำเร็จ เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของการกล้าทำสิ่งที่ถูกต้องแม้ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

พญาสังขปาลนาคราชยึดมั่นในศีลธรรม แม้จะถูกทำร้ายก็ไม่ตอบโต้เพราะกลัวว่าศีลจะเสีย ขณะที่อาฬารดาบสแสดงความเมตตาและกล้าหาญในการช่วยนาคราช และเลือกทางธรรมแทนการยึดติดในสมบัติของนาคพิภพ ทั้งสองตัวละครสะท้อนให้เห็นว่าความยิ่งใหญ่แท้จริงอยู่ที่การควบคุมตนเอง การเสียสละ และการยึดมั่นในธรรม ซึ่งนำพาสู่ความสุขและความสงบในชีวิต