แมวผูกกระพรวน

แมวผูกกระพรวน

ผู้แต่ง: Kunfon By Nitans.com

ณ บ้านชาวนาแห่งหนึ่ง ได้มีเจ้าแมวและครอบครัวขอหนูอาศัยอยู่ในบ้านชาวนาหลังเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เจ้าแมวถูกเลี้ยงอย่างสุขสบายแต่พวกหนูต้องอาศัยอยู่อย่างหวาดกลัวเขี้ยวอันคมและกรงเล็บอันแหลมของเจ้าแมวที่ชาวนาเลี้ยงไว้มาตลอดเวลา

แนะนำตัวละคร
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บ้านชาวนาแห่งหนึ่ง ได้มีเจ้าแมวและครอบครัวของหนูอาศัยอยู่ในบ้านชาวนาหลังเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เจ้าแมวถูกเลี้ยงอย่างสุขสบายแต่พวกหนูต้องอาศัยอยู่อย่างหวาดกลัวเขี้ยวเล็บอันแหลมของเจ้าแมวที่ชาวนาเลี้ยงไว้มาตลอดเวลา
พ่อหนู
พ่อหนู

มันถึงเวลาแล้วที่พวกเราจะต้องถูกปลดปล่อยจากความหวาดกลัวนี้!!

พ่อหนูเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแสดงถึงการมีความหวัง
พ่อหนู
พ่อหนู

พวกเราต้องอยู่กันแบบหวาดกลัวเจ้าแมวนั่น มานานแล้ววันนี้เราต้องมาคิดช่วยกันว่าจะหาทางที่จะจัดการกับเจ้าแมวนั่นได้อย่างไรดี

หนูพี่ชาย
หนูพี่ชาย

ถ้าอย่างนั้นเราต้องหาวิธีที่จะต้องรู้ให้ได้ว่าเจ้าแมวนั่นกำลังอยู่ที่ไหนหรืออยู่ใกล้เราแค่ไหน เพื่อที่เราจะได้หลบหนีได้ทัน

พ่อหนู
พ่อหนู

ดีๆเห็นด้วยเป็นแผนที่ยอดเยี่ยมไปเลย

พ่อหนูกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ชื่นชม
พ่อหนู
พ่อหนู

ว่าแต่พวกเราจะรู้ได้ด้วยวิธีไหนกันล่ะ

หลังจากที่ช่วยกันวางแผนจนผ่านมาครึ่งวันแล้วแต่ก็ยังนึกแผนการที่จะจัดการกับเจ้าแมวไม่ออกเสียที พ่อหนูจึงได้เอ่ยถามสมาชิกในครอบครัวตัวอื่นบ้างว่า
พ่อหนู
พ่อหนู

นี่ก็ผ่านมาครึ่งวันแล้วเรายังคิดแผนการจัดการกับเจ้าแมวนั้นและป้องกันครอบครัวเราจากคมเขี้ยวของเจ้าแมวนั่นไม่ได้เลยหากใครมีความคิดดีๆ ก็เสนอขึ้นมาได้เลยนะ

ครอบครัวหนูได้ยินดังนั้นจึงเร่งช่วยกันคิดหาวิธีจนเวลาผ่านไปครู่ใหญ่จนลูกชายคนเล็กได้กล่าวขึ้นว่า
หนูน้องชาย
หนูน้องชาย

ข้ามีความคิดดีๆแล้วมันเป็นแผนที่ง่ายมากๆเลยหล่ะ

หนูน้องชาย
หนูน้องชาย

เราควรที่จะหากระพรวนซักลูกมาแขวนคอเจ้าแมวนั่นไว้ เพราะเวลาที่เสียงกระดิ่งนั้นดังขึ้นเราจะได้รู้ว่าศัตรูนั้นเข้ามาใกล้พวกเราแล้วยังไงล่ะ


โอ้ช่างเป็นความคิดที่ฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก
ครอบครัวหนูเอ่ยปากชมลูกชายคนเล็กอย่างชื่นชมเพราะไม่เคยมีใครคิดแผนแบบนี้ได้มาก่อน 
แต่การชื่นชมนั้นกลับถูกขัดขึ้น ด้วยน้ำเสียงของหนูพี่ชายตัวหนึ่งในกลุ่ม
หนูพี่ชาย
หนูพี่ชาย

เป็นความคิดที่ดีก็จริงน้องชาย แต่ใครกันล่ะที่จะนำกระพรวนไปติดไว้ที่คอของเจ้าแมวนั่นหรือว่าเจ้าจะไปทำเอง

ครอบครัวหนูได้แต่นิ่งเงียบไปไม่มีใครออกความคิดเห็นอีกเลย เพราะไม่มีใครกล้าที่จะนำกระดิ่งไปแขวนไว้ที่คอของเจ้าแมวตัวนั้น 
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้แผนที่คิดมาทั้งหมดไม่สำเร็จและทำให้ครอบครัวของพวกหนูนั้นต้องใช้ชีวิตอยู่กับความหวาดกลัวต่อไป
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“คำพูดและความคิดนั้นเป็นสิ่งสำคัญแต่การกระทำนั้นสำคัญยิ่งกว่าคำพูด หากสามารถลงมือปฏิบัติได้จริงดังที่คิดไว้แล้วย่อมประสบความสำเร็จเป็นแน่แท้”

ควายหนุ่มตัวหนึ่งเห็นควายแก่อีกตัวทำงานหนักทุกวัน ในขณะที่ตัวมันสุขสบาย ไม่เคยทำอะไรเลย ก็รู้สึกเวทนา มันจึงบอกความแก่ว่า ท่านแก่ป่านนี้แล้วยังจะทำงานหนักอยู่อีก

เจ้าลาตัวน้อยสีน้ำตาลเดินโซเซตรงมาเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดหมาย ในสภาพเนื้อตัวมอมแมมซึ่งเต็มไปด้วยดินโคลน ในช่วงของฤดูแล้งที่ไม่มีสายฝนโปรยปรายลงมาจากฟ้า แม้แต่หญ้าสักต้นก็หาได้หายาก หลังจากที่เจ้าลาน้อยไม่ได้กินอะไรมาหลายวันและแล้วมันก็พบกับคอกม้าซึ่งในนี้มีม้าสีขาวตัวใหญ่ยืนอยู่มันดูสูงสง่ามาก ดูแล้วช่างแตกต่างกันมากจากสภาพของเจ้าลาในตอนนี้

ราชสีห์ เจ้าป่าผู้น่าเกรงขาม ไม่ว่าจะเดินไปที่ใด สัตว์ป่าน้อยใหญ่ต่างก็ต้องยำเกรง เป็นราชสีห์ถือเป็นเจ้าป่า หรือเรียกได้ว่าเป็นใหญ่ที่สุด วันหนึ่งเจ้าราชสีห์รู้สึกเบื่อหน่ายจึงเดินทางออกจากป่าเพื่อที่จะได้ท่องเที่ยว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีราชสีห์และหมีเป็นเพื่อนกัน พวกมันออกหากินที่ป่าใหญ่อยู่เป็นประจำอยู่มาวันหนึ่งพวกมันได้ช่วยกันหาอาหารซึ่งเหยื่อของมันก็คือซากของแพะตัวหนึ่งพวกมันได้พูดคุยและตกลงกันเพื่อที่จะแบ่งอาหารซึ่งก็คือเนื้อแพะตัวนั้น

ณ ป่าเขาที่มีลำธารใสสะอาดไหลผ่าน ลำธารแห่งนี้นอกจากจะเป็นแหล่งน้ำสำคัญของผืนป่าแล้วนั้น ยังเป็นผืนน้ำที่ให้บรรดาสิงสาราสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลายได้มาดื่มกิน

ณ หมู่บ้านที่มีผู้คนอาศัยอยู่ไม่มากนัก ทุก ๆ วันชาวบ้านที่เป็นผู้ชายจะตื่นขึ้นมาทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ส่วนผู้หญิงจะทำงานบ้าน และคอยหาอาหารเพื่อรอสามีกลับมาจากทำงาน กระทั่งมีหญิงสาวคนหนึ่งได้นำผ้าที่ซักเอาไว้ออกมาตากที่ราวตากผ้า

กาลครั้งหนึ่ง ณ บึงอันกว้างใหญ่ที่มีสิงสาราสัตว์นานาพันธุ์อาศัยอยู่ มีกบสองตัวเป็นเพื่อนรักกัน กบตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในบึงแห่งนี้ ไม่ว่าจะฤดูใดก็มีน้ำเต็มปรี่ตลอดปี และมีเพื่อนพ้องกบอีกหลายตัวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ส่วนกบอีกตัวหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนรักของมันอาศัยอยู่ในลำห้วยเล็ก ๆ ที่ชาวไร่มักจะใช้เส้นทางนี้ในการลากเกวียน

แมลงวันฝูงใหญ่โผบินผ่านตึกรามบ้านช่องเพื่อที่จะหาอาหารประทังชีวิต บางฝูงเลือกที่จะตอมอาหารจานโปรด บางฝูงเลือกที่จะมองหาเศษอาหารข้างถนน แต่มีแมลงวันฝูงหนึ่งที่บินผ่านบ้านหลังเล็ก พวกมันสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างตั้งอยู่บนโต๊ะอาหาร แมลงวันตัวที่หนึ่งจึงเรียกเพื่อน ๆ ของมันทันที