พลอยอยากให้ของขวัญปีใหม่กับเพื่อนทุกคน แต่เมื่องบหมด เธอจึงปรึกษาแม่และตัดสินใจเขียนจดหมายแทน กอล์ฟอ่านจดหมายด้วยความประทับใจ และรู้สึกถึงความจริงใจจากพลอย เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าของขวัญจากใจไม่จำเป็นต้องแพงก็มีความหมาย

พระเนมิราช กษัตริย์แห่งมิถิลา ทรงตั้งมั่นในความดีอย่างแน่วแน่ ท้าวสักกะจึงส่งมาตลีเชิญพระองค์ขึ้นสวรรค์ พระเนมิราชขอเยี่ยมชมอบายภูมิและสวรรค์ เพื่อให้เห็นผลแห่งบาปและบุญ จากนั้นพระองค์นำสิ่งที่เห็นมาเผยแผ่ให้ประชาชนตระหนักถึงการทำความดีเพื่อหลีกเลี่ยงทุกข์ทรมานและบรรลุสุขภาวะ ท้ายที่สุด เมื่อพระองค์เห็นผมหงอกก็ออกผนวช ละโลกียสุขเพื่อบำเพ็ญธรรมตามอธิษฐาน

ไก่และลาถูกไล่ล่าโดยราชสีห์ เมื่อราชสีห์ตกใจเสียงร้องของทั้งคู่และวิ่งหนี ลากลับหลงคิดว่าราชสีห์กลัวตน มันจึงไล่ตามไปโดยไม่ฟังคำเตือนของไก่ สุดท้ายราชสีห์ล่อให้ลาวิ่งเข้าป่าลึกแล้วขย้ำลากินเป็นอาหาร

หนูตัวหนึ่งต้องต่อสู้กับลมแรงระหว่างการเดินทาง ลมพยายามพัดให้หนูหยุด แต่หนูยังคงมุ่งมั่น ดวงอาทิตย์เห็นดังนั้นจึงแผ่ความอบอุ่นลงมาให้หนูเดินต่อไปได้สบาย ลมจึงต้องถอยไป หนูเรียนรู้ว่าความเมตตาและอ่อนโยนมีพลังมากกว่า

นกกระทาที่ถูกจับมาอยู่ในเล้าไก่ถูกไก่ชนรังแกและหิวโหย เมื่อมันเห็นว่าไก่ชนทะเลาะกันเองแม้เป็นพวกเดียวกัน จึงเข้าใจว่าไก่ชนเหล่านี้มีนิสัยเป็นพาลและชอบทะเลาะไม่ว่าจะกับใคร

หมาป่าพยายามจะเป็นเจ้าป่าโดยการข่มขู่สัตว์อื่น ๆ แต่เมื่อได้รับคำสอนจากสิงโต มันก็เรียนรู้ว่าอำนาจที่แท้จริงมาจากความเคารพและศรัทธา หมาป่าจึงเปลี่ยนแปลงตัวเองและเริ่มช่วยเหลือสัตว์ในป่า จนได้รับความเคารพจากสัตว์ทั้งหลาย

มดขยันเตรียมอาหารไว้สำหรับช่วงเวลายากลำบาก ขณะที่หอยทากที่ขี้เกียจไม่สนใจและใช้ชีวิตอย่างประมาท เมื่อฤดูฝนมาถึง หอยทากหาอาหารไม่ได้และรู้สึกเสียใจ ส่วนมดสามารถผ่านช่วงเวลาอันลำบากได้เพราะความขยันและการเตรียมพร้อมล่วงหน้า

แบงค์ถูกฟิวส์ล้อเลียนเรื่องรูปร่างอยู่เสมอ แต่ครูมลเข้ามาเตือนฟิวส์ว่า การล้อเลียนเพื่อนเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำ ฟิวส์เข้าใจและขอโทษแบงค์ ทั้งสองกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เรื่องนี้สอนให้เราเห็นความสำคัญของการเคารพเพื่อนและไม่รังแกผู้อื่น

แมงมุมชักใยหลอกลวงแมลงวันด้วยคำพูดหวาน ทำให้แมลงวันหลงกลและบินเข้ามาติดในใย แมงมุมแสดงให้เห็นว่าคำพูดที่ดูไร้พิษภัยนั้นสามารถแฝงด้วยเล่ห์กล แมลงวันต้องเผชิญกับผลของการหลงเชื่อคำพูดโดยไม่ระวัง

มิวพบของเล่นที่น่าตื่นเต้นในสวนสาธารณะ และเพื่อนของเขาชวนให้เก็บไป แต่เขาตัดสินใจไม่หยิบของที่ไม่ใช่ของตัวเอง เพราะรู้ว่ามันอาจเป็นของคนอื่นที่ทำหาย มิวรู้สึกดีที่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์และการให้เกียรติสิทธิ์ของผู้อื่น

ผึ้งขยันทำงานเก็บน้ำหวานในฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาว ขณะที่หมีขี้เกียจเลือกที่จะนอนพักผ่อนและไม่สนใจเก็บสะสมอาหาร เมื่อฤดูหนาวมาถึง หมีต้องทนหิวโหยเพราะไม่มีอาหาร ผึ้งขยันเตือนหมีแล้ว แต่หมีไม่ฟัง จึงต้องรับผลของความประมาทของตน

กระต่ายผู้ภาคภูมิใจในความเร็วของตนดูถูกต้นไผ่ที่ยืนนิ่งอยู่ แต่เมื่อพายุพัดมา กระต่ายพบว่าความเร็วของมันไม่สามารถช่วยให้รอดพ้นได้ ขณะที่ต้นไผ่ยังคงอยู่รอดด้วยความยืดหยุ่น กระต่ายจึงเรียนรู้ว่าความมั่นคงและความยืดหยุ่นเป็นคุณค่าที่สำคัญ