พระเจ้าอังคติราชแห่งมิถิลานครถูกคุณาชีวกะ (ชีเปลือย) ชักนำให้เชื่อว่าบาปบุญไม่มีจริง จึงเลิกทำบุญและมัวเมาในกามคุณ เจ้าหญิงรุจาผู้เป็นธิดาพยายามเตือนพระบิดาแต่ไม่สำเร็จ นางอธิษฐานขอให้ทวยเทพช่วย พระนารทะมหาพรหมจำแลงกายมาเตือนพระเจ้าอังคติราชถึงความทุกข์ทรมานในนรก พระองค์จึงสำนึกผิดและกลับมาทำบุญ รักษาศีล

พระสังข์ทองถูกใส่ร้ายตั้งแต่เกิด และถูกขับไล่ไปอยู่กับพระมารดาที่ชายป่า ต่อมาเขาได้รับการช่วยเหลือจากพญานาคและเลี้ยงดูโดยนางยักษ์พันธุรัต จนเติบโตขึ้น เมื่อพระสังข์ได้พิสูจน์ความสามารถของตนโดยใช้มนต์วิเศษ เขาได้รับการยอมรับจากเจ้าเมืองพาราณสีและได้อภิเษกกับนางรจนา สุดท้ายพระสังข์ทองได้กลับไปครองเมืองพร้อมกับพระมารดาอย่างสงบสุข

อั้มเป็นเด็กชายที่ชอบหยิบของคนอื่นโดยไม่ขออนุญาต แต่เมื่อบีมและครูแก้วสอนให้เขาเข้าใจถึงความสำคัญของการขออนุญาตก่อนหยิบของ อั้มจึงปรับปรุงพฤติกรรมและเริ่มเคารพสิทธิ์ของผู้อื่นมากขึ้น

ต้นเป็นเด็กชายที่ชอบพูดจาไม่สุภาพ แต่เมื่อได้รับคำแนะนำจากครูและเห็นตัวอย่างจากเพื่อนอย่างแก้ว เขาเริ่มปรับตัวและใช้คำพูดที่สุภาพมากขึ้น ทำให้เพื่อน ๆ รู้สึกดีและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในชั้นเรียน

บิวเป็นเด็กที่มักทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่คิดถึงความรู้สึกของคนรอบข้าง จนกระทั่งครูมลและเพื่อน ๆ ช่วยให้เขาตระหนักถึงความสำคัญของการเกรงใจผู้อื่น บิวจึงเปลี่ยนแปลงตัวเองและเริ่มใส่ใจคนรอบข้างมากขึ้น

มินเป็นเด็กหญิงที่ชอบพูดแทรกในวงสนทนาโดยไม่ฟังคนอื่น แต่เมื่อได้รับคำแนะนำจากเพื่อนและครู เธอเริ่มเรียนรู้ที่จะฟังผู้อื่นก่อนพูดและไม่พูดแทรก ทำให้เพื่อน ๆ รู้สึกสบายใจและการสนทนาก็ราบรื่นและสนุกมากขึ้น

พวกกบที่เคยมีชีวิตสงบสุขร้องขอให้เทพจูปิเตอร์ส่งกษัตริย์มาปกครอง แต่เมื่อส่งกษัตริย์ขอนไม้และกษัตริย์ปลาไหลให้กลับไม่พอใจ พวกมันจึงขอให้เทพส่งกษัตริย์ที่มีอำนาจมาแทน คราวนี้พวกมันต้องเผชิญกับนกกระสาที่ไล่จิกกินพวกมันจนต้องหนีกันวุ่น

หนูเมืองเชิญหนูชนบทไปเยี่ยมและแสดงให้เห็นถึงชีวิตหรูหราในเมืองใหญ่ แต่หนูชนบทกลับพบว่าความหรูหรานั้นมาพร้อมกับความหวาดกลัวจากสุนัขไล่ล่า สุดท้ายหนูชนบทจึงตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท ที่แม้จะมีแต่อาหารธรรมดาๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความสงบสุข

สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งชอบขโมยลูกไก่และแม่ไก่ของชาวบ้านอยู่เป็นประจำ วันหนึ่งมันต้องพบกับพรานที่ดักซุ่มจับมัน แม้มันจะหาทางหนีไปได้ แต่กลับต้องเจ็บปวดจากหนามเมื่อเข้าไปซ่อนในดงหนาม

เต่าผู้เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตบนพื้นดินขอให้นกอินทรีพาขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อลองบิน แม้นกอินทรีเตือนว่าเต่าไม่มีปีก แต่เต่าก็ยืนยันจะพยายามบิน สุดท้ายเต่าล้มเหลวและตกลงมาตายเพราะความดื้อรั้นของตน

กระต่ายผู้หลงตัวเองท้าเต่าผู้เดินช้า ๆ วิ่งแข่ง โดยกระต่ายมั่นใจว่าจะชนะ แต่เมื่อมันหยุดพักเพราะคิดว่าเต่าไม่ทัน มันก็แพ้ไปในที่สุด เต่าใช้ความพยายามและไม่ยอมแพ้จนไปถึงเส้นชัยเป็นผู้ชนะ

ชาวนาผู้มีจิตใจเมตตาพบงูเห่าที่กำลังจะตายจากความหนาว เขาตัดสินใจช่วยมันโดยอุ้มมาให้ความอบอุ่น แต่เมื่อมันฟื้นตัว งูเห่าก็ฉกชาวนาและทำให้เขาถึงแก่ความตาย นิทานนี้สอนให้ระมัดระวังในการแสดงความเมตตาต่อผู้อื่น เพราะบางครั้งสิ่งที่เราช่วยอาจกลับมาทำร้ายเราได้