สวนในฝันของภูผา

สวนในฝันของภูผา

ภูผา เด็กชายผู้ชอบจินตนาการถึงสวนผักที่สวยงาม แต่ไม่เคยลงมือปลูกจริง ๆ วันหนึ่งเขาเห็นลุงเอียด ผู้สูงวัยข้างบ้าน ขยันปลูกผักทุกวันจนสวนงอกงาม เมื่อเขาถามเคล็ดลับ ลุงเพียงตอบว่า “สวนจะงอกได้ก็ต้องมีคนลงแรง” คำพูดนั้นกระตุ้นให้ภูผาเริ่มลงมือปลูกผักเอง และในที่สุดเขาก็ได้เห็นผลของความเพียร เข้าใจว่าความหวังไม่มีความหมายเลย หากไม่เคยลงมือทำ

315 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ในหมู่บ้านชนบทอันเงียบสงบ เด็กชายชื่อ ภูผา อาศัยอยู่กับแม่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ภูผาเป็นเด็กช่างฝัน เขาชอบวาดรูปสวนผักสวย ๆ และชอบเล่าให้แม่ฟังว่า
ภูผา
ภูผา

แม่ครับ ถ้าผมมีสวนเป็นของตัวเอง ผมจะปลูกผักบุ้ง ผักกาด แล้วก็แตงกวา เต็มไปหมดเลย!

แม่ฟังแล้วก็ยิ้มอย่างเอ็นดู
ครูมุก
แม่ของภูผา

เก่งมากเลยลูก แล้วลูกอยากมีสวนผักจริง ๆ ไหม

ภูผา
ภูผา

อยากครับ! เพราะผมอยากมีสวนผักเป็นของตัวเอง ผมเลยวาดรูปผักพวกนี้เยอะ ๆ เลย

ครูมุก
แม่ของภูผา

ถ้าลูกอยากมีสวนผักจริง ๆ ลูกก็ต้องลองปลูกนะ

ได้ยินอย่างนั้น ภูผากลับหัวเราะออกมา
ภูผา
ภูผา

ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวฝนตกเอง เมล็ดอาจจะปลิวมาทางสนามหน้าบ้านเราก็ได้

วันแล้ววันเล่า ภูผายังคงพูดถึงสวนของเขา วาดแผนผัง วางแผนเก็บผักขาย แต่ไม่เคยจับจอบเสียบปลูกเลยแม้แต่ครั้งเดียว
วันหนึ่ง ขณะที่ภูผาเดินผ่านบ้านของ ลุงเอียด ชายชราข้างบ้าน เขาเห็นแปลงผักเรียงรายอย่างสวยงาม ทั้งผักกาดเขียวขจี แตงกวาห้อยระย้า และแครอทโผล่ยอดขึ้นจากดิน ภูผาจึงเอ่ยถามลุงเอียดว่า
ภูผา
ภูผา

คุณลุงครับ ทำไมถึงปลูกผักได้ดีขนาดนี้ครับ

ลุงเอียดหัวเราะเบา ๆ แล้วเช็ดเหงื่อจากหน้าผาก
หนูนา
ลุงเอียด

เพราะลุงตื่นแต่เช้ามืดเพื่อมารดน้ำ พรวนดิน ถอนหญ้า ใส่ปุ๋ยทุกวันยังไงล่ะ

ภูผา
ภูผา

ผมก็อยากมีสวนของผมบ้างครับ

หนูนา
ลุงเอียด

ถ้าแค่อยาก แต่ไม่ลงมือ…เจ้าจะได้แค่ 'ฝัน' ไม่ใช่ 'ผล' หรอกนะ

คำพูดนั้นฝังใจภูผามาก วันถัดมา เขาตื่นเช้า นำเมล็ดผักที่เคยเก็บไว้ออกมาปลูก รดน้ำทุกเช้า ใส่ปุ๋ย ถอนหญ้าแม้จะเหนื่อย จนหลายสัปดาห์ผ่านไป… ภูผาก็ได้เห็นผักต้นแรกของเขาโผล่ขึ้นมาจากดิน
ภูผา
ภูผา

แม่ครับ! ผักของผมขึ้นแล้วจริง ๆ

แม่ยิ้มด้วยความภูมิใจ
ครูมุก
แม่ของภูผา

เห็นไหมลูก ความฝันจะงอกงามได้ ก็ต่อเมื่อเราลงมือปลูกมัน

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“อย่าหวังอะไรจากสิ่งที่เราไม่ได้ลงมือทำ เพราะความสำเร็จไม่เคยเติบโตจากความฝันลอย ๆ แต่เติบโตจากมือที่ลงแรง และใจที่ไม่ย่อท้อ”